Er zijn hier 2 uitersten.
Denk dat het alletwee niet helemaal klopt.
Hoe uniek zijn die kadootjes die de wandelaars geven aan de dames dan? Vaak blijft het bij een doos bonbons, daar hoef je de dame niet echt voor te kennen.
Er was zelfs een dame die mij na ieder bezoekje iets van chocola meegaf voor in de metro naar huis en daarbij zei: 'A couple of guys keep giving me chocolate and then they complain if i gain weight. Here, you have it!'
Terwijl ze 3 uur eerder waarschijnlijk: 'Oh, so nice!' kirde.
Ok, mannen die het puur zakelijk willen houden allemaal gaan voorbij aan de menselijke factor van dit alles, maar ik denk toch wel echt dat veel mannen niet gewoon uit aardigheid een kadootje geven, maar om een speciale band met de dame op te bouwen.
Dat wordt vervolgens hier dan weer ontkent, maar al met al is het toch echt een complex geval hoor de dvp-client verhouding.
Het begint al bij het moment waarop een man naar binnen loopt, omhelst wordt met een 'i missed you so much baby' erbij, terwijl ze net een uur daarvoor de penis van een ander in haar waffel had (pardon my words).
Alleen al die realisatie is in sommige gevallen genoeg om bv never nooit te willen tongzoenen met een dvp.....maar als ze puur om financiële redenen aangeeft hem gemist te hebben is er dan geen sprake van een hoogst misleidende variant van vertrouwelijkheid suggereren?
Iets waarin iemand toch zou kunnen gaan geloven? Als dat de basis van de GFE is, is dat toch juist de meest verraderlijke variant van het hele dvp gebeuren.
Raam dames die 20 minuten sex en een babbeltje aanbieden voor 50€ zijn in ieder geval grotendeels what you see is what you get, ik snap goed dat mannen extra willen betalen voor een lievere, huiselijkere variant, zeker als ze single, oud, lief, lelijk of eenzaam zijn (puur voor het voorbeeld deze kenmerken), maar hoe misleidend en geestelijk verneukeratief is het om iets te kopen waarvan je in veel gevallen 100% weet dat het NIET waar is?
Wat er in het hoofd van de man omgaat is volgens mij grofweg wel duidelijk, maar wat gaat er op dat moment allemaal tegelijkertijd in het hoofd van de dame om?
Echte genegenheid? Toch een zweem van walging? Winstberekening?
Is dit het aloude uitpezen maar dan in een 2022 jasje? Is elke vorm van sugardaddy gedrag niet per definitie ietwat psychotisch te noemen?
Vanuit de klant vanwege het geloof in iets speciaals, maar zeker ook vanuit de dvp die met gevoelens van talloze mannen jongleert?
Ik veroordeel niemand, maar het zijn boeiende vraagstukken.