Clients to remember...🔥
- Onderwerp starter Miss Tiffany
- Startdatum
Lonely Wolf
Stamgast
Bedankt voor je eerlijke verhaal. Kennelijk en begrijpelijk hebben die situaties veel indruk op je gemaakt. Je sleept ze nog altijd met je mee. Je schooltijd ligt al een poosje achter je denk ik?
Als zaken zich herhaaldelijk voordoen , er een patroon ontstaat, onderzoek dan jouw rol daarin.
Die is er. Voor de helderheid, dit gaat niet over schuld, maar over gedrag wat ontstaan is, waarschijnlijk ter verdediging, ooit nuttig en nodig nu werkt het averechts. Dit is de essentie van "the cure of the pain is in the pain". Duik erin en onderzoek. De muur die ons verdedigde, houdt ons nu gevangen.
Een relatie is hard werken. Dat geldt ook en allereerst voor de relatie met jezelf. Investeer daar in. We kijken naar buiten voor oplossingen, denken dat geld, een relatie, status, kennis enzovoort ons gelukkig maakt, we vermijden situaties uit angst. . Zolang we ons niet omdraaien en naar binnen gaan kijken zijn het tijdelijke lappendekens. De oplossing zit in jou.
Ik weet het, ik dram door. Ik weet uit eigen ervaring hoeveel mooier en rijker een leven gaat zijn als je de blik naar binnen richt, je innerlijke overtuigingen gaat zien en de beperkende gaat verwijderen uit je systeem, je de mening en waardering van anderen wel meeweegt, maar dat ze niet bepalend zijn voor de inrichting van jouw leven., dat je het leven dat op je wacht ten volle gaat leven. Die fantastische en fascinerende ervaring gun ik iedereen.
Ik heb daar fragmenten van gezien, maar door al die balkjes in beeld wordt het tot een schaamteprogramma gemaakt.
Roxas
Meubelstuk
Ik kijk het op de duitse tv daar blurren ze het gewoon. Dat is omdat er mensen zijn die problemen maken van naakt op tv.
Ik ga proberen een hele post te schrijven zonder één flauwe grap erin, want dit is een ernstige zaak.
Als er iets bot of ongenuanceerd overkomt, dan bij voorbaat mijn excuses.
In alle ernst, commandant. De meeste mensen die jij tegenwoordig tegenkomt hebben geen idee van het feit dat jij vuil behandeld bent op school. Ze weten het niet, en ze kunnen het niet weten, want ze waren er niet bij. Die paar boosdoeners zijn inmiddels waarschijnlijk ingehaald door hun eigen karma.
Degenen waar jij nu mee in aanraking komt interesseert het cru gezegd geen ruk. En dat is goed nieuws. Zij (wij) zien gewoon een persoon. Een mens als alle anderen, die we (als het goed is) met open vizier tegemoet treden. Wij zien geen leed, wij kunnen die rugzak ook niet zien.
En als men die rugzak toch niet ziet, waarom sleep je die dan de hele tijd mee? Gooi - en dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan - die rugzak alsjeblieft in de diepste sloot die je kunt vinden. Je zult merken… door het leven gaan zonder die fucking zware rugzak is veel aangenamer. Draai het om: mensen zijn te vertrouwen totdat het tegendeel bewezen is. Ja, je gaat teleurgesteld worden, maar de mooiste bloemen groeien aan de rand van de afgrond. Als je nooit het risico op een teleurstelling neemt, zal je ook nooit aangenaam verrast worden. Door een persoon, een situatie of een ervaring.
De meeste mensen zijn zo slecht nog niet...
Schooltijd is al even geleden, maar de wonden lijken nooit te helen.
Nieuwe mensen zou je onbevooroordeeld moeten benaderen, maar om de één of andere reden tref ik dan relatief vaak iemand die niet de juiste intenties heeft, reeds eerder schreef ik een bericht over iemand die me opgelicht heeft.
Het zijn kleine dingen/ gebeurtenissen, maar steeds rijst de vraag: waarom ik en -vooral- waarom zo vaak.
Was ik zelf een slecht mens had je kunnen zeggen: Karma (eigenlijk gebruikt men daar in het Boeddhisme een ander woord voor)
Ik ben intussen ook de nodige keren bestolen en dat maakt dat diezelfde vraag nogmaals de kop opsteekt.
In mijn jonge jaren heb ik ooit eens iets uit een winkel gestolen en degene die medeplichtig was, rende de winkel uit, ik er achteraan om te vragen wat er aan de hand was.
Niet veel later was ik de Jacques en kreeg straf (reprimande en huisarrest) en de andere persoon ontsprong de dans.
Velen zullen dit herkennen: een klasgenootje geeft je een klap en als reactie verdedig je jezelf door terug te slaan.
We weten allemaal wat de meester of juffrouw ziet.
Dat is zo'n beetje de rode draad in mijn leven; de (virtuele) klappen opvangen terwijl anderen dingen uitspoken die het daglicht niet kunnen verdragen.
Levensvragen waar geen sluitend antwoord op te geven is en een kameraad van heeft in bepaalde opzichten nog stukken meer te verduren waaronder een veelheid aan lichamelijke klachten, terwijl degenen die het hem hebben aangedaan "vrolijk" verder door het leven gaan.
De vraag die we beiden op een andere manier beantwoord zouden willen zien: wanneer houdt het eens op?
Lonely Wolf
Stamgast
Ik heb niet de kennis noch de ervaring om hier iets over te zeggen dat verstandig is.
Klop bij mensen aan die dat wel kunnen, ga er alsjeblieft mee aan de slag. Er is zoveel te winnen voor Je. Je bent er open over, dat is de eerste en belangrijkste stap om dat proces te starten.
Je hebt niets te verliezen en zo ontzettend veel te winnen.
Door deel te nemen aan bijeenkomsten rondom netwerkmarketing heb ik een aantal waardevolle zaken geleerd omtrent de kijk op zaken en mensen.
Bij voorkeur kijk ik bij contact met nieuwe mensen neutraal naar die persoon, zelfs als er de nodige roddels circuleren die -doorgaans- een slecht beeld over zo iemand schetsen.
Het kan meevallen, het kan tegenvallen, maar het is verder afhankelijk van binnen welk kader ik iemand tref in hoeverre ik zo iemand toelaat tot mij binnenste ik.
Een voormalige werkgever heeft zich wel eens geuit over het gegeven dat ze zo weinig hoogte van me konden krijgen.
Ik zit dan ook iets anders in elkaar dan de meeste mensen, ook al is ieder persoon uniek.
Rutger Bregman heeft er een boek over geschreven: De meeste mensen deugen.
Ik heb het niet gelezen en hopelijk klopt die bewering dan ook, maar een dagelijkse gang buiten de deur geeft vraagtekens over het gedrag van sommige mensen, ook al zijn die in de minderheid.
Ongeduld en onbegrip zijn daarin sleutelwoorden.
Dit doet me denken aan het fenomeen dat wanneer je net een rode auto hebt gekocht, je ineens heel veel rode auto's om je heen ziet. Niet omdat de wereld in letterlijke zin verandert, maar omdat je focus verandert. Positieve mensen zien kansen, het wordt een self-fulfilling prophecy.
Daarnaast bestaan er helaas ook gewoon mensen die botweg altijd pech hebben. Ikzelf geloof totaal niet in karma. Dat heeft voor- en nadelen. Nadeel is dat er slechte mensen zijn die nooit bestraft zullen worden. Voordeel is dat wanneer je zelf het gevoel hebt dat je constant door het universum gestraft wordt, je in elk geval de troost hebt dat dat niet betekent dat je een slecht mens bent.
Ja dit is een onderwerp dat me altijd bezig houdt. Deze levensvragen zijn menselijke uitvindingen, maar ze betreffen het hele universum. Wat ik zelf heilig geloof, is dat het universum geen enkele boodschap aan ons heeft. Dat maakt dit soort vragen altijd zo paradoxaal.
Ik vind het altijd een bevrijdend idee dat het leven geen doel voor ons heeft, daardoor mogen we zelf kiezen wat we waardevol vinden en wat niet.
Goed dat je je verhaal doet.
Roxas
Meubelstuk
er zal atijd achter je rug gepraat worden. Dat is in de school tijd zo en in het volwassenne leven. Maar uit ondervinding kan ik zeggen dat mensen vaak aangenaam verrast zijn waneer ze de moeite doen om jou persoonlijk te leren kennen en niet via via.
Niemand is perfect en regels zijn er om te breken dat moet eens kunnen toch. ( als het niets serieus is).
Vergeet niet eens achterom te kijken en te zien wat voor wilde watertjes je door staan hebt. Geniet van de (hopelijk) rustigere water waar je nu in zit.
En weet dit waneer je terug in wild water terecht komt heb jij de ervaring om te weten wat je moet doen om er uit te graken. Terwijl de ander een shipbreuk zal leiden.
Sanji
Stamgast
Ga je naar de kinesist, doe je bijna je broek uit uit gewoonte van de massagesalons.
Roxas
Meubelstuk
Oeps. Sorry macht der gewente.Ga je naar de kinesist, doe je bijna je broek uit uit gewoonte van de massagesalons.
Dit schreeuwt gewoon om een heerlijke nerdy wiskundig/statistische reactie:
**Nerd mode aan**
Laten we er even vanuit gaan dat het universum volgens een bepaalde (wiskundige) logica is opgebouwd. Fundamenteel wiskundigen zijn al best ver met dit aan te tonen aan de hand van voorbeelden uit de natuur.
In die logica bestaat er statistisch gezien geen 'altijd pech hebben'. Dat is gewoon onmogelijk. Er moet dus iets anders aan de hand zijn. Zou je e.e.a. in een (zeer veel) meervoudige regressieanalyse stoppen (daar ben ik overigens - by far - niet intelligent genoeg voor), dan ga je onherroepelijk concluderen dat de factoren, noem ze hier even a en b, die een bepaalde uitkomst veroorzaken factoren zijn die je zelf (groten)deels beinvloedt.
Zo ook met karma. Karma als een 'zweverig iets' bestaat in onze wiskundige wereld natuurlijk niet. Maar Karma als statistisch verschijnsel wel. Kort en simpel: iemand die keer op keer een ander een oor aannaait, loopt ooit de verkeerde tegen het lijf, of wordt uitgekotst door zijn omgeving, of verteerd door schuldgevoel. Daar heb je de 'straf' voor slechte mensen. Dat is gewoon statistiek.
Wiskundig gezien heeft het universum inderdaad totaal geen boodschap aan ons. Omgekeerd wij echter wel, en daar schuilt onze allesveranderende kracht.
En dat is meteen antwoord op de vraag van de commandant: uiteraard kan/mag jij het verschil maken. De vraag is alleen of je dat zelf toestaat.
En zo komen we weer bij de selffullfilling prophecy van Roba: als de commandant zichzelf maar vaak genoeg vertelt dat hij het verschil niet mag maken, past hij zijn gedrag daar op aan, waardoor a en/of b uit bovenstaand regressiemodel een andere waarde krijgt en de uitkomst bepaald is. Omdat bij terugkerend gedrag de waarde a en b min of meer hetzelfde zal zijn, zal de uitkomst, niet verrassend, ook min of meer hetzelfde zijn. Ergo: wil je dat er een andere uitkomst uit de voorspellende analyse rolt, dan moet je andere input in het model stoppen. Ander gedrag dus.
**Nerd mode off**
of draaf ik weer door?
Don't get me started...
Ter nuance; het is niet dat ik denk dat ik het verschil niet mag maken, maar of ik ooit het verschil mag/ kan maken.
Het valt mee, hoor.
Overigens wil er nog een andere factor aan toevoegen; de keren dat je geen malheur overkomt.
Op de vraag of ik gelukkig ben, kan ik geen antwoord geven, maar geluk is in mijn optiek als de ellende me bespaard blijft.
Twee voorbeelden daarvan:
In een uitgaansgebied fiets ik 's morgens naar mijn werk, terwijl er nog wat mensen op straat lopen. Een ervan steekt op het moment dat ik in de buurt ben, de straat over en lijkt de intentie te hebben mij kwaad te doen. Op het laatst bedenkt hij zich, kennelijk.
Een andere keer ben ik zeer vroeg in de ochtend/ late nacht klaar met werken en ben niet ver van mijn huis af, als er op het fietspad twee mannen lopen; één links en één rechts. Op het moment dat ik ze passeer, wordt ik van mijn fiets geduwd.
Wat de reden daarvan is? Vertel het me maar.
Wellicht is er niet meer gebeurd omdat er nog een andere man een stuk verderop dezelfde richting opliep en feitelijk getuige was van het voorval..
Eerst en vooral: Stephen Hawking is natuurlijk gewoon een held! Moge hij in vrede rusten.
En de manier waarop je de vraag formuleert is precies de kern van het hele verhaal. Statistisch gezien krijg je negatieve antwoorden als je een vraag negatief formuleert. Op jouw vraagstelling is 'nee' of 'zal wel niet' het meest logische antwoord. Wat mij betreft is de vraag: wanneer ga ik het verschil maken. Maar deze semantische discussie is misschien een beetje muggenziften
nee, nee, nee… daar nemen we geen genoegen mee. Dit beinvloedt de uitkomst van het regressiemodel! Andere mindset en rap een beetje, anders krijg ik geen goede resultaten!
De niet-empatische statisticus in mij zegt dat dit statistisch gezien onmogelijk is. Als het statistisch gezien onmogelijk is, maar het gebeurt toch, is er dus een constante die onwenselijk is en tot onwenselijke uitkomsten leidt. Bot gezegd: je lichaamstaal straalt uit dat je ellende verwacht en die krijg je dus ook.
Als empathisch mens (althans, dat proberen we natuurlijk) zeg ik dat het gewoon kut is.
**nerd mode off**
PS nog ff filosoferend: kut als zelfstandig naamwoord kunnen de meesten onder ons wel apprecieren. Kut bijvoegelijk gebruikt daarentegen niet.
Daar ga ik vannacht eens even verder over nadenken...
Lonely Wolf
Stamgast
Mooie spreuk, maar hoe plant je bewust iets in je subconsious mind,
Dat wordt lastig.
Draai het om, wordt je bewust van wat er zich afspeelt in je subconsious mind en pak aan wat je niet bevalt.
En plant goede dingen in je bewuste mind.
Toffeetoday
Meubelstuk
Dank voor dit filosofische gedachtegoed.
Toffee gaat m bespreken met zijn reisgenoten terwijl die nog 1 uur en 15 min onderweg is.
Heb ondertussen even alles gelezen wat hier voor moois gezegd is qua antwoorden en filosofische inzichten.
Toffee was vandaag bij de kust ivm met werk en daar zag ie terwijl die in de strandtent zat een meeuw landen en erna weer wegvliegen.
Wat hebben dieren het toch simpel en geen weet van alle ellende in de wereld.
Zo vrij als een vogel is niet voor niks een gezegde.
B&A hebben daarover een mooi nummer gemaakt
Klein orkest ook met over de muur.
Omdat het laat is gooi ik die er ook even in
Hoe doe je dat?
Toffeetoday
Meubelstuk
Bewust zijn van je omgeving. Stukje mindfulness.
Het is lastig om te doen.
Zelf doe ik het meestal als ik balans oefeningen doe omdat ik daar echt mn gedachten bij moet houden.
Lonely Wolf
Stamgast
Voornamelijk door je onbewuste flauwekul bewust te laten worden, dat is helemaal niet moeilijk.
Mediteren, echies dan, niet dat feel good gebeuren, niets mis mee hoor, maar dan kan je ook naar de sauna gaan of een joint opsteken, das een vorm van verdoving. Lekker, maar het lost niets op.
Zitten en observeren wat er allemaal in je gebeurt.
Je doorlopend afvragen, waarom voel ik me goed of slecht, waarom ben ik bang, waarom irriteer ik me aan hem/haar, alles wat er in jou gebeurt tot op het bot fileren. Iedere irritatie of erger is een zegen, mits je deze terug brengt naar jezelf. Graven, dieper dieper.
Daarna draai je het om, dat is een bewust proces.
Lees eens een paar boeken van Jiddu Krisnamurti, die man is een kei in dit soort analyses
Voornamelijk door je onbewuste flauwekul bewust te laten worden, dat is helemaal niet moeilijk.
Mediteren, echies dan, niet dat feel good gebeuren, niets mis mee hoor, maar dan kan je ook naar de sauna gaan of een joint opsteken, das een vorm van verdoving. Lekker, maar het lost niets op.
Zitten en observeren wat er allemaal in je gebeurt.
Je doorlopend afvragen, waarom voel ik me goed of slecht, waarom ben ik bang, waarom irriteer ik me aan hem/haar, alles wat er in jou gebeurt tot op het bot fileren. Iedere irritatie of erger is een zegen, mits je deze terug brengt naar jezelf. Graven, dieper dieper.
Daarna draai je het om, dat is een bewust proces.
Lees eens een paar boeken van Jiddu Krisnamurti, die man is een kei in dit soort analyses
Volgens mij staat het antwoord in de spreuk: repetition
- 1.726
- 05/07/23
- 6.973
Je mist mijn punt: Onder al jouw wantrouwen, zit ook nog vertrouwen. Naakt willen zijn is al meer dan naakt durven zijn.
Naakt willen zijn, is kwetsbaarheid.
Je naakt geven aan een ander met de intentie genot te ervaren, is ronduit vertrouwen.
Dat je veel nare dingen hebt meegemaakt: Ik ook.
En dan?
We zijn niet de enigen. Maak de positieve dingen groter. Als volwassenen zijn we verantwoordelijk voor ons eigen geluk, alsook het actief herinneren van alle leuke dingen in hef leven.
jesuswalks
Wandelaar
- 63
- 29/02/24
- 106
Partners
Leden online
- Poolse Laura
- Johannes
- J.B.
- Sheitan
- Theodorus
- pussymonster
- Dwight501
- Jan de Wiipper
- hottie
- Lostboy
- Nwadl
- Troy
- cumshot1981
- Mikymike
- woopz
- Apg
- Sr1
- Sir lance a lot
- Mario 19
- Dave401
- IloveHos
- jesuswalks
- LoveLover
- Shenk
- sifke
- Genietertje2024
- TheInfamous
- Schorpio76
- Rodionkles
- RiffRaff
- Tofpeertje
- senna505
- Climber73
- Stig
- Joru349
- Bramm
- Leffe
- Pino
- masarati