Johny Wandelaar
Stamgast
- 561
- 06/12/21
- 773
DEEL 1
Hoe goed we ook ons best doen om onbevangen en zonder vooroordelen in het leven te staan. Soms gaat grandioos mis. En met gevolgen die soms lastig te herstellen zijn. Ik ben twee ongelofelijk hard op mijn bek gegaan. Dit stukje gaat over de eerste keer.
Al heel wat jaren gelden moest ik voor mijn werk naar Indonesië. Moest ik regelmatig naar toe en deze keer kwam het goed uit. Mijn relatie was net voorbij en zo'n nieuw project zou mij helpen mijn hoofd leeg te maken.
Wij deden altijd onze projecten vanuit Bali, wel zo handig. Even een paar dagen acclimatiseren voor verder te vliegen naar primitievere oorden.
Ik was die dag hartstikke chagrijnig. Bij aankomst op Bali ontdekt dat een van mijn koffers in Jakarta was achtergebleven en een enorm gedoe om de airline te bewegen die koffer alsnog asap op mijn verblijfsadres te bezorgen.
Ik had inmiddels de gewoonte ontwikkeld om in Azië een a twee keer per week een goede massage te nemen. Op de hoek van het complex waar mijn bedrijf een villa huurde voor ons (in het 'stille stuk van Seminyak) was een 'nette' massage salon waar ik altijd naar toe ging als ik op Bali was.
Dus maar naar die massage salon.
Weer vette pech. De masseuse van dienst was, een voor mij nieuwe, knijpkat die rechtstreeks van de sawa's in de salon was te werk was gesteld. Oversized en de rondingen niet op de goede plaats. Leek op geen enkele manier op de meisjes die normaliter in de salon werken. Op zich geen probleem als de massage maar goed is. Nou dat was niet het geval. Haar handen leken wel op schuurpapier en wisselen veel te hard en dan weer te zacht. Tot overmaat van ramp probeerde ze mij aan te zetten om 'extra dienstverlening' te vragen door haar handen weinig subtiel in de buurt van kleine Johny te brengen. Had ik nog nooit in deze salon meegemaakt. Was volgens mij ook absoluut niet toegestaan.
Normaal ben ik wel in voor een verzetje maar op deze dag dus echt niet.
Ik ga altijd voor 90 of 120 minuten, maar deze keer na een half uur al gevraagd te stoppen en ik op hoge poten mij beklag doen bij de cheffin.
Nou, die cheffin had ik daar nog nooit eerder gezien. Mijn slechte humeur verdween als sneeuw voor de zon op het heetst van de dag op Bali. Ik had nog nooit zo'n mooie vrouw gezien op Bali. Weliswaar modern gekleed en in de lokale klederdracht wat ze meestal dragen in die salon.
In mijn beste Indonesisch uitgelegd waarom ik de massage zo slecht vond. Na paar woorden bleek de cheffin prima Engels te spreken. Ze verontschuldigde zich voor de slechte service. De meeste dames waren naar hun dorp omdat het die dag een hindoefeestdag was.
Ze vroeg wat ze kon doen dat ik weer naar de salon terug zou komen.
Voor ik er erg in had flapte ik eruit dat zij de massage dan maar moest afmaken. Ze keek eerst een beetje moeilijk, maar met een betoverende glimlach antwoorde ze dat ze het wel wilde doen.
Vervolgens werd ik 2 uur door haar gemasseerd. Als ik heel eerlijk ben stelde de massage ook niks voor maar wat een verschijning. Ik was op slag verliefd.
Gelukkig was mijn project op Oost-Bali, dus vervolgens om de 2 dagen naar die salon voor massage. Ik had uiteraard haar naam gevraagd maar die was zo ingewikkeld dat ik die niet kon onthouden. Ik was er al achter gekomen dat zij de oudste dochter was dus zei ik dat ik haar gewoon Wayan zou noemen. Ik had tijdens mijn tropen cursus geleerd dat het oudste kind altijd Wayan genoemd werd. Weer een grote smile….. en wat een mooie ogen.
Het was wel een beetje een gedoe want ze moest elke keer gebeld worden want ze was er nooit als ik kwam.
Na tweetal weken mijn stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ze met mij mee uit eten wilde. Ik dacht ik maak toch geen kans, ze is toch zeker 10-15 jaar jonger, maar ze stemde gelijk toe. Erg diepgaande gesprekken hadden we niet. Ze beweerde wel dat ze in het buitenland had gestudeerd maar wilde er eigenlijk niet veel over vertellen net zoals over haar familie en vrienden. Zelf was ik ook niet erg open. In mijn ogen 'not done' met een working girl.
Na het eten wilde ze ook tegen mijn verwachting in nog wel even mee naar mijn villa. Kon redelijk ongestoord. Ik deelde de villa met een collega. Mijn kamer had AC, een badkamer ensuite, dus voldoende privacy. Uiteraard even aan hem voorgesteld.
Ze ging pas de volgende ochtend tegen 5 uur weg.
Uiteraard had ik haar geld gegeven want die meisjes op Bali moeten toch ook leven. Uit ervaring wist ik dat dit type freelancers nooit om geld vragen. Ze weigerde, maar ik stopte het gewoon in haar tas.
Dit ging zo een tijdje tot ik naar een andere project moest. Uiteraard beloofd dat ik weer gauw terug zou zijn en haar weer zou opzoeken. Ik was behoorlijk van slag. Een mooi en hele lief meisje. Alles wat een man zoekt in een vrouw, maar ja, wel een 'working girl' en uiteindelijk zijn die op jouw geld uit. Ze 'doen het met iedereen' die maar betaald, ook al weten ze het nog zo te verbergen. dus kans op een duurzame relatie? Waarschijnlijk nihil. En nog wat van die vooroordelen die in mijn gedachte de werkelijkheid zouden worden.
Hoe goed we ook ons best doen om onbevangen en zonder vooroordelen in het leven te staan. Soms gaat grandioos mis. En met gevolgen die soms lastig te herstellen zijn. Ik ben twee ongelofelijk hard op mijn bek gegaan. Dit stukje gaat over de eerste keer.
Al heel wat jaren gelden moest ik voor mijn werk naar Indonesië. Moest ik regelmatig naar toe en deze keer kwam het goed uit. Mijn relatie was net voorbij en zo'n nieuw project zou mij helpen mijn hoofd leeg te maken.
Wij deden altijd onze projecten vanuit Bali, wel zo handig. Even een paar dagen acclimatiseren voor verder te vliegen naar primitievere oorden.
Ik was die dag hartstikke chagrijnig. Bij aankomst op Bali ontdekt dat een van mijn koffers in Jakarta was achtergebleven en een enorm gedoe om de airline te bewegen die koffer alsnog asap op mijn verblijfsadres te bezorgen.
Ik had inmiddels de gewoonte ontwikkeld om in Azië een a twee keer per week een goede massage te nemen. Op de hoek van het complex waar mijn bedrijf een villa huurde voor ons (in het 'stille stuk van Seminyak) was een 'nette' massage salon waar ik altijd naar toe ging als ik op Bali was.
Dus maar naar die massage salon.
Weer vette pech. De masseuse van dienst was, een voor mij nieuwe, knijpkat die rechtstreeks van de sawa's in de salon was te werk was gesteld. Oversized en de rondingen niet op de goede plaats. Leek op geen enkele manier op de meisjes die normaliter in de salon werken. Op zich geen probleem als de massage maar goed is. Nou dat was niet het geval. Haar handen leken wel op schuurpapier en wisselen veel te hard en dan weer te zacht. Tot overmaat van ramp probeerde ze mij aan te zetten om 'extra dienstverlening' te vragen door haar handen weinig subtiel in de buurt van kleine Johny te brengen. Had ik nog nooit in deze salon meegemaakt. Was volgens mij ook absoluut niet toegestaan.
Normaal ben ik wel in voor een verzetje maar op deze dag dus echt niet.
Ik ga altijd voor 90 of 120 minuten, maar deze keer na een half uur al gevraagd te stoppen en ik op hoge poten mij beklag doen bij de cheffin.
Nou, die cheffin had ik daar nog nooit eerder gezien. Mijn slechte humeur verdween als sneeuw voor de zon op het heetst van de dag op Bali. Ik had nog nooit zo'n mooie vrouw gezien op Bali. Weliswaar modern gekleed en in de lokale klederdracht wat ze meestal dragen in die salon.
In mijn beste Indonesisch uitgelegd waarom ik de massage zo slecht vond. Na paar woorden bleek de cheffin prima Engels te spreken. Ze verontschuldigde zich voor de slechte service. De meeste dames waren naar hun dorp omdat het die dag een hindoefeestdag was.
Ze vroeg wat ze kon doen dat ik weer naar de salon terug zou komen.
Voor ik er erg in had flapte ik eruit dat zij de massage dan maar moest afmaken. Ze keek eerst een beetje moeilijk, maar met een betoverende glimlach antwoorde ze dat ze het wel wilde doen.
Vervolgens werd ik 2 uur door haar gemasseerd. Als ik heel eerlijk ben stelde de massage ook niks voor maar wat een verschijning. Ik was op slag verliefd.
Gelukkig was mijn project op Oost-Bali, dus vervolgens om de 2 dagen naar die salon voor massage. Ik had uiteraard haar naam gevraagd maar die was zo ingewikkeld dat ik die niet kon onthouden. Ik was er al achter gekomen dat zij de oudste dochter was dus zei ik dat ik haar gewoon Wayan zou noemen. Ik had tijdens mijn tropen cursus geleerd dat het oudste kind altijd Wayan genoemd werd. Weer een grote smile….. en wat een mooie ogen.
Het was wel een beetje een gedoe want ze moest elke keer gebeld worden want ze was er nooit als ik kwam.
Na tweetal weken mijn stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ze met mij mee uit eten wilde. Ik dacht ik maak toch geen kans, ze is toch zeker 10-15 jaar jonger, maar ze stemde gelijk toe. Erg diepgaande gesprekken hadden we niet. Ze beweerde wel dat ze in het buitenland had gestudeerd maar wilde er eigenlijk niet veel over vertellen net zoals over haar familie en vrienden. Zelf was ik ook niet erg open. In mijn ogen 'not done' met een working girl.
Na het eten wilde ze ook tegen mijn verwachting in nog wel even mee naar mijn villa. Kon redelijk ongestoord. Ik deelde de villa met een collega. Mijn kamer had AC, een badkamer ensuite, dus voldoende privacy. Uiteraard even aan hem voorgesteld.
Ze ging pas de volgende ochtend tegen 5 uur weg.
Uiteraard had ik haar geld gegeven want die meisjes op Bali moeten toch ook leven. Uit ervaring wist ik dat dit type freelancers nooit om geld vragen. Ze weigerde, maar ik stopte het gewoon in haar tas.
Dit ging zo een tijdje tot ik naar een andere project moest. Uiteraard beloofd dat ik weer gauw terug zou zijn en haar weer zou opzoeken. Ik was behoorlijk van slag. Een mooi en hele lief meisje. Alles wat een man zoekt in een vrouw, maar ja, wel een 'working girl' en uiteindelijk zijn die op jouw geld uit. Ze 'doen het met iedereen' die maar betaald, ook al weten ze het nog zo te verbergen. dus kans op een duurzame relatie? Waarschijnlijk nihil. En nog wat van die vooroordelen die in mijn gedachte de werkelijkheid zouden worden.