[Serieus] Het "day after" gevoel

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Ik herken je gevoel wel. Ik heb het wel een aantal keer gehad met de dames waarmee ik een meer dan goede intieme klik ervaarde. Dan komt de fijne ervaring gewoon harder binnen, de tijd zit er toch een keer op en achteraf zit je toch weer alleen thuis. Daarnaast het besef dat je ook niet meer dan een leuke klant zult zijn, is dan ook niet lekker te verwerken.
Bij mij weet ik ook wel dat het te relateren is aan een nog niet echt succesvol liefdesleven, maar wel grote behoefte aan een partner, zeker nu in de donkere dagen en met de feestdagen in aantocht.

Ik zou als tip willen meegeven, zeker vlak na de date om weinig ruimte voor negatieve gedachtes te geven. Ga je favoriete serie kijken, sporten, huishouden doen\wat dan ook, uiteindelijk slijt het (negatieve) gevoel na een paar uur\ dagen wel weer weg. Sta jezelf wel toe om van de fijne kant van de intieme ervaring na te genieten.
 
Laatst bewerkt:
Sporadisch heb ik hier ook last van. Qua privé/liefdesleven zit ik in hetzelfde schuitje als Forumlurker en ik begrijp zijn gevoelens en behoeftes dan ook heel goed. Dat is ook de reden dat ik aan de 'wandel' ben gegaan; als ik een relatie had, zou ik die behoefte niet hebben.

Inmiddels ben ik er wel overheen dat elk afspraakje een 'GFE' moét zijn en dat het anders niet geslaagd is. Ik kan nu ook genieten van seks-om-de-seks en het ervaren als een prettige fysieke sensatie. Toch zijn die bezoekjes favoriet, waarbij het meisje en ik een intieme 'klik' hebben en, ook al is het in het betaalde circuit, er ook uitgebreid ruimte is voor zoenen, knuffelen, kroelen, kletsen, aandacht... alles bovenop de seks. Wat ook meteen de seks voor mij intenser en intiemer maakt.

Ik heb een periode doorgemaakt waarin die 'after date dip' heel sterk was en na zo'n GFE bijna altijd kwam opzetten. Ik kon er zeker wel van nagenieten op de dag zelf maar de dag erna begon het dan toch te knagen. Inmiddels is dat gelukkig wel weer grotendeels voorbij. Nu denk ik meestal met een grote glimlach terug aan m'n dates.

Hoe dat voelt, verschilt per 'type' date dat ik heb gehad. Was het seks-om-de-seks maar was het ook echt goed, dan geniet ik van het feit dat ik een mooie strakke jonge meid heb geneukt die anders buiten mijn bereik was geweest. Was het een echte GFE, dan geniet ik na van de aanrakingen, de blikken, het dicht bij elkaar zijn. De 'dip' komt nu meestal - áls die komt - een week of wat later, als het effect van de date uitgewerkt raakt en ik mooie vrouwen zie die ik begeer, maar niet kan krijgen. Dan heb ik wel eens een bittere nasmaak van 'het is niet echt en dat zal het ook nooit zijn'.
 
Benieuwd of meer mensen dit hebben, of dat ik toch alweer de enige ben.

Gisteren een fantastisch leuke date gehad in mijn vaste privéhuisje. Bij de voorstelronde kwam mijn favoriete dame binnen en ik zag haar gezicht helemaal opfleuren toen ze zag dat ik het was. Superfijn uurtje beleefd en de beste date in maanden gehad. Ging helemaal gelukkig en blij weg.

Echter, waar ik enorm last van heb is een "day after" depressie. Ik voel me zo leeg, triest en ongelukkig vandaag. Nou ben ik officieel ook wel chronisch licht depressief, maar na een waanzinnig leuke dag slaat dat extra hard toe lijkt het wel. Alsof yang keihard de balans met yin wil rechttrekken.

Ik snap best dat de meesten dit gevoel waarschijnlijk niet zullen hebben, maar ik ben benieuwd of er onder jullie toch zijn die dit (in mindere mate wellicht) ook bij zichzelf herkennen.

Dat is niet goed. Niet dat je je zo voelt, maar ook niet dat een leuke dag de dag erop zo hard aanslaat.

Die leuke dagen moet je hebben natuurlijk, zeker in de situatie waarin je zit.

Maar je moet er niet vanuit gaan dat bordeelbezoek je problemen oplost. Het is een leuke tijd hebben en dat daarna koesteren.

Je zult toch ook andere dingen moeten vinden die je opbeuren, want je kunt niet elke dag in het bordeel zitten waarschijnlijk.
 
Waarom kan het daar wel leuk zijn en vinden diverse dames mij oprecht een fijne klant met een leuke babbel, empathisch, gezellig, vriendelijk, netjes, verzorgd, en alle andere complimenten die ik krijg en volgens mij echt niet allemaal gelogen zijn, maar lukt het me maar niet om in het werkelijke leven iemand te vinden?

Het gevoel wat ik bij een dvp krijg staat zo haaks op wat ik ervaar in het dagelijkse leven, dat het daardoor extra hard binnenkomt als de kick van de dag ervoor vervlogen is.

Ik denk dat je ook al echt een adonis moet zijn om zoiets te ervaren in het dagelijkse leven. Vrouwen zitten gewoon anders in elkaar dan mannen. Ze zijn niet constant op zoek naar een potentiële partner zoals de overgrote meerderheid van de mannen dat (onbewust) wel zijn.

Als ik terugkijk op de paar relaties die ik gehad heb in mijn leven: letterlijk elke vrouw heb ik moeten 'overtuigen' om met mij samen te zijn, door moeite te doen en ze wat te proberen verleiden en zo. Zo werkt dat gewoon. Achteraf zeiden ze mij steeds dat ze mij in het begin niet zagen staan.

Kortom, los van wat je hier nog allemaal geschreven hebt, denk ik dat je je ideeën over het dagelijkse leven wat moet bijstellen.
 
Echter, waar ik enorm last van heb is een "day after" depressie. Ik voel me zo leeg, triest en ongelukkig vandaag. Nou ben ik officieel ook wel chronisch licht depressief, maar na een waanzinnig leuke dag slaat dat extra hard toe lijkt het wel. Alsof yang keihard de balans met yin wil rechttrekken.

Je zoekt iets bij een DVP dat je niet bij een DVP zou moeten zoeken... leuk om een betaalde date te hebben. Leuk ook als die leuk is. Maar het blijft zakelijk! Logisch dat je dag later een dip hebt! Per saldo heb je immers geld/tijd/energie verspilt aan iets dat de leegte die je hebt nooit opvult.
Tijd om te stoppen met wandelen en een relatie te zoeken en DAAR je energie in te steken...

Budget voor DVPs van 2024 niet in hun steken maar in jezelf (psycholoog etc etc). Lijkt me stuk gezonder op de langer(e) termijn
 
Laatst bewerkt:
Nogal een botte opmerking in mijn optiek, als je goed had gelezen had je immers geweten dat dat hem geen resultaat oplevert, dat is juist het probleem

Zie verder mijn bericht qua focus op therapie. En bot? Helaas wel waar. Bedoel iemand die aan drank verslaafd heeft en moeite met stoppen geef je toch OOK niet als advies "om dan maar te blijven drinken" ?

Feit is dat geld blijven spenderen aan DVPs zijn hoofd probleem niet oplost. En dat toch wel ff de focus zou moeten zijn. DVPs bezoeken is symptoom bestrijding.
Ik zeg nergens dat het makkelijk is of snel gefixt. Maar deze meneer heeft meer aan een goede psycholoog dan aan een DVP. Niet voor de korte termijn. Wel de lange termijn.
 
Misschien is onder de bezoekers van dit forum de "norm" hoger maar over de gehele bevolking... 2x per week met je fluit in je hand is niet de norm nee

ik vind persoonlijk 1 of 2 keer per week al best veel. Er gaan maanden voorbij dat ik niet naar porno kijkt, en eigenlijk heb ik er ook niks mee.
 
Ok los van hoe vaak je porno kijkt en als antwoord op ForumLurker z'n vraag:

Ik heb dit niet specifiek na een DvP bezoek, maar ik heb een soort "gezelschapskater"(niet te verwarren met een jeweetwel-kater) dus na intensief contact met iemand of in een groep mensen ben ik daarna altijd een beetje down, een beetje minder blij. Dit is niet anders geweest met of zonder partner, het is hetzelfde in weken als ik m'n vrienden regelmatig zie of juist niet, het is gewoon iets wat is.

Ik accepteer het als een feit, net als een kater na het drinken, het gaat wel weer over🤷🏾‍♂️ voor mij helpt beweging, iets buiten en iets om m'n hoofd bezig te houden (niet tegelijk maar als afzonderlijke activiteiten)
 
Ik ben zelf ook alweer sinds 2015 vrijgezel, dus klinkt wel enigszins bekend. Ook ik mistte de klik die je hebt met een vriendin/vrouw, maar heb me altijd voorgehouden om er niet voor te gaan betalen. Onlangs toch besloten om de stoute schoenen aan te trekken en alsnog die drempel over te stappen waar ik toch wel een poos tegenaan zat te hikken en heb er nog geen spijt van gehad. Moet alleen nog de frequentie van de bezoekjes wat terugschroeven, want stiekem is het toch best een prijzige "hobby" als je alweer denkt aan de volgende zodra je ergens de deur buiten stapt. Het kan best een verslaving worden als je een bepaald gevoel nastreeft, dus het beste is om er eens met een vertrouwenspersoon over te praten of professionele hulp te zoeken als het allemaal even teveel wordt. De dames van plezier zullen nooit een vervanging zijn van een hechte relatie, het is meer iets van de korte termijn, dat half uurtje/uurtje. Zie er dan ook niet meer in dan een momentje van plezier/geluk en hou het daarbij, anders maak je jezelf helemaal gek en dat lijkt me niet helemaal de bedoeling 😉
 
Je zoekt iets bij een DVP dat je niet bij een DVP zou moeten zoeken... leuk om een betaalde date te hebben. Leuk ook als die leuk is. Maar het blijft zakelijk! Logisch dat je dag later een dip hebt!
Helemaal mee eens.

Als wandelaar is het verstandig om te weten dat je naar een dvp gaat puur om sex te hebben. Dat is de dienst waarvoor je betaald. De rest is een illusie/act. Alle andere aspecten zou je niet bij een dvp moeten willen zoeken. Een dvp levert puur een dienst om geld te verdienen. En als ze jou dan complimentjes geeft en dergelijke moet je daar geen waarde aan hechten. Dat is een onderdeel van haar werk. De makkelijke/goede klanten proberen terug te laten komen.
Het is een zakelijke transactie en dat moet je nooit vergeten (hoe leuk het ook was) anders is de realiteit een klap in je gezicht.
 
@Harry1990 je zou ze toch de kost moeten geven hier die dat anders zien.
Vervang DVP tot "schoenenverkoopster" en diezelfde gasten zitten thuis met 400 paar schoenen "want ze is zo aardig".

Zeker op fora rond dit thema lijkt het wel of de meeste mannen met het DVP bezoek een leegte willen opvullen dat kansloos is. Ik snap de richting wel. Net als mensen die zich verzuipen in drank/drugs/gokken of wat dan ook. Het zoeken naar uitvluchten een escape. Allemaal menselijk. Maar het lukt me niet om het dan maar "goed te praten"...

In Pattaya zie je dit nog veel extremer dan hier. Elke Pattaya ganger hier kan het beamen. aantal zelfmoorden daar ligt bizar hoog. Niet tof. Niet leuk. Wel begrijpelijk. Je leeft daar in een adult disney wonderland en terugkeren naar je echte (lege) leven kan leiden tot een pattaya-after-dip of erger.

DAAROM vind ik dat @ForumLurker HULP moet zoeken. Niet hier. Huisarts. Verwijzing naar psycholoog/psychiater. Je gaat niet aan andere alcoholisten of in de kroeg vragen "hoe je het beste kan stoppen met drinken".

En als mensen dan vinden dat ik "hard'" ben of "bot"? Dat boeit me echt 0,000. Als @ForumLurker in mijn vriendenkring zat had ik hetzelfde gezegd. Juist omdat het leven best leuk is en je soms hulp nodig hebt. Niets om je voor te schamen!
 
DAAROM vind ik dat @ForumLurker HULP moet zoeken. Niet hier. Huisarts. Verwijzing naar psycholoog/psychiater. Je gaat niet aan andere alcoholisten of in de kroeg vragen "hoe je het beste kan stoppen met drinken".
Ben het wel met je eens, in veel van zijn berichten zit er wel een ondertoon van zelfmedelijde in.
En als mensen dan vinden dat ik "hard'" ben of "bot"? Dat boeit me echt 0,000. Als @ForumLurker in mijn vriendenkring zat had ik hetzelfde gezegd. Juist omdat het leven best leuk is en je soms hulp nodig hebt. Niets om je voor te schamen!
Ik vind het niet bot, immers begint hij er zelf over.
 
Laatst bewerkt:
noem dat maar weinig.
Dat is ook weinig. Als ik één keer per week een flesje bier drink of hooguit een keer twee, dan zeg je toch ook dat dat weinig is? Er zijn mensen die iedere dag drinken... of porno kijken. Dan is eens per week echt weinig.
Misschien is onder de bezoekers van dit forum de "norm" hoger maar over de gehele bevolking... 2x per week met je fluit in je hand is niet de norm nee

Klopt, de meeste mannen masturberen veel vaker dan twee keer per week.
 
Eens met het bericht #30 van @JokePrive. Vergeet niet dat de winter altijd een sombere periode is.

Lang verhaal kort: ik ben het helemaal eens met de reacties van @Jimmy80, @JokePrive, @GeileGerard en zelfs enkele reacties van @HoneyBear.

Het is een zakelijke transactie. Vergeet dat niet. Wees eens eerlijk? Had je hetzelfde bij haar bereikt zonder dat je er geld voor hebt betaald?

Je hebt behoefte aan een relatie (en alles wat daarbij komt kijken) maar je zoekt die op de verkeerde plek. Ik verwacht dat de tip van @HoneyBear (bericht #41) je veel meer gaat helpen. En ja, zeer waarschijnlijk is het niet al bij de eerste keer dat je zo iets gaat ondernemen meteen al "raak". Geef de moed niet op. Dat je jouw ware nog niet bent tegengekomen wil niet zeggen dat die ware niet bestaat. Het zegt alleen maar dat je die nog niet gevonden hebt en nog verder moet zoeken.

Dus zoek verder, ook op plekken waar je nog niet eerder hebt gezocht. Zoek bij voorkeur op plekken waar je gelijkgestemden vind. Vanuit een gezamenlijke interesse is het immers veel makkelijker om iets op te bouwen.

Succes!
 
Je zegt het treffend. Ik neuk de mooiste dames, omdat ik ze betaal. Maar in een kroeg zouden ze compleet door me heen kijken.
Een van mijn vaste dames stuurt een berichtje als ze weer in Nederland is. Klantenbinding heet dat in marketingtaal. Heeft niets met gevoelens te maken.
Ik ben hun inkomsten. Daarom kan ik komen. En omdat ik niet stomdronken of doorgesnoven langskom, mag ik later weer komen. Als ik nooit meer kom, is het net zo prima voor ze. Ze missen me niet. Als hun thuisreis deze keer definitief is, dan sturen ze geen afscheidsbericht.
Zo is het. En na 30 jaar kan ik ermee leven. Het voelt niet leeg meer.
Maar misschien is het voor mij makkelijk praten. Want bij mij thuis is wel iemand anders die de leegte voorkomt.
 
Ik heb nooit liefde op die manier gekend. Heb heel wat pogingen ondernomen om iemand te vinden, maar nooit of te nimmer verder gekomen dan een eerste date. Dat is een element waarom ik me de dag na een dvp bezoek zo slecht voel.

Waarom kan het daar wel leuk zijn en vinden diverse dames mij oprecht een fijne klant met een leuke babbel, empathisch, gezellig, vriendelijk, netjes, verzorgd, en alle andere complimenten die ik krijg en volgens mij echt niet allemaal gelogen zijn, maar lukt het me maar niet om in het werkelijke leven iemand te vinden?
Ik snap je volledig. Weet niet hoe oud je bent, maar ik moest dat tot mijn 30e ook missen.

Ben jij misschien een typisch friendzone-type? Als je gaat daten (voor een relatie dus), krijg je dan ook altijd de boodschap: 'Ik vind je leuk hoor, maar dan als goede vrienden'?

Ongetwijfeld vinden ze je echt een leuke klant. Zij willen ook dat hun werk veilig en plezierig is, zij zijn ook mensen en hebben dus het liefste leuke, vriendelijke klanten. Maar klant, dat blijf je.

Ik ben net zo'n mister Nice Guy als jij. En ons type valt laat in de prijzen. De bullebakken van mijn school lagen op hun vijftiende al met de mooiste meiden te batsen, ik ging op mijn achttiende voor het eerst met knikkende knieën naar een privéhuis.

Uiteindelijk heb ik bij de dames heel veel geleerd wat ik later toepaste in de echte relaties die uiteindelijk toch kwamen. Zowel in het seksueel plezieren als sociaal.
 
In tegenstelling tot wat een aantal anderen hier beweert - natuurlijk allemaal mensen die gewoon relaties hebben (gehad) en die dus niet weten hoe het is om het zonder te moeten doen - denk ik dat dvp-bezoek juist wel gunstig voor je is. Iedereen heeft immers behoefte aan aanraking en initimiteit. In de beroemde 'pyramide van Maslow' komt die behoefte dan ook voor. Voor mens als sociaal wezen is dat een basisbehoefte. Ik heb ook meerdere wetenschappelijke onderzoeken gezien die aantonen dat mensen die regelmatig aangeraakt worden (affectie ervaren) langer leven.

Ik denk dus dat het niet óf-óf is, zoals enkelen beweren, nl. dat je of een vriendin zoekt, of dvps blijft bezoeken. Het een hoeft het ander immers niet uit te sluiten. Wel zou ik kunnen begrijpen als je er na zoveel jaar en zoveel pogingen zonder enig succes de brui aan geeft en je bij de dvps houdt. Want wat die gasten met de tegeltjeswijsheden ook zeggen: je 'zoekt' niet zomaar even een vriendin. Als je hen hoort, zou je bijna vragen waar die 'vriendinnen winkel' is zodat je er één kunt gaan uitzoeken. De harde realiteit is nu eenmaal dat niet op ieder potje een dekseltje past. Dat weet ik uit ervaring. En door mensen die daar geen snars van snappen omdat ze niet uit ervaring kunnen spreken (gelukkig voor hen), hoef je je de les niet te laten lezen. Jij weet immers dat hun instant-adviezen die je al honderd keer hebt gehoord niet werken.

Blijf dus gerust dvps bezoeken als je je daar goed bij voelt, en probeer een manier te vinden om dat goede gevoel vast te houden. Koester het als iets wat in het moment zelf gebeurt en op zichzelf staat; je hoeft er dus ook niet dieper over na te denken. Je hoeft alleen maar te genieten.
 
Oud onderwerp: Hoi . Er is al meer dan 120 dagen geen bericht meer geplaatst in dit onderwerp.
Weet je zeker dat je reactie nog wel relevant is?
Terug
Bovenaan Onderaan