Eigenlijk zou iemand van ons een korte toespraak moeten houden, gezien de gigantische toeloop.
Iets als "Lieve mensen, vrienden, kennissen, familieleden en medewandelaars. We zijn hier vanochtend bijeen om waardig afscheid te nemen van hem die de meesten van ons hebben leren kennen als Forumlurker. Hij stond altijd klaar met een bemoedigend woord en is ongemerkt in ons aller harten binnengedrongen en juist daardoor kwam zijn zelfgekozen einde voor zo velen als een schok, gezien de talloze hevige uitbarstingen van emoties die we hebben gezien. Laten we een moment stilte in acht nemen en leest u allen mee op de beamer waar we enkele van zijn berichten tonen waarmee hij zovelen heeft weten te raken op diverse momenten, telkens weer. Dan is er een opmerking van orde, achterin staat koffie voor u klaar met een kleine versnapering. Laten we heengaan en Hem in ons hart met ons meedragen en proberen te leven zoals Hij ons heeft voorgedaan. Dan volgt nu de muziek. Nogmaals dank voor uw komst."