Beetje late reactie, maar ben ook maar net ingeschreven bij deze site.
Ik lees hier heel veel reacties dat het niet goed kan gaan. Dat een vrouw dat nooit accepteert, nou ik kan vertellen dat dit totale onzin is.
Ik ben al vanaf mijn 18e een bezoeker van dvp's. Was niet zo handig met de vrouwen, verlegen een beetje onzeker.
Het gemak van een dvp sprak me aan. Betalen voor seks, weten waar je aan toe bent, prima deal.
Tot ik mijn huidige vrouw leerde kennen. Ik ben altijd van de eerlijkheid geweest. Tijdens onze eerste date kwam ter sprake dat ik wel eens sekslijnen belde en dat vond ze totaal geen probleem.
Ik ben jaren gestopt met dvp's bezoeken, maar het kriebelde af en toe. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en vertelt over mijn verleden en hoe zij over prostitutie dacht.
Het antwoord was helder: fijn dat er vrouwen zijn die dit werk doen. En als je daar behoefte aan hebt, geen probleem.
We zijn inmiddels ruim 20 jaar samen. Seks hebben we samen niet meer, omdat ze hier geen behoefte aan heeft. Ik red mezelf prima met masturberen en dus regelmatig naar de dames gaan. Ik houd zielsveel van mijn vrouw, wil haar voor geen geld kwijt. We houden van elkaar, er is echte liefde tot op zielsniveau. En ik krijg de volledige vrijheid om naar de dames te gaan.
Ik noem het altijd wandelen, zeg gewoon schat ik ga vanavond wandelen. Ga mezelf douchen, scheren en vertrek. En ze wenst me veel plezier.
Uit respect vraag ik regelmatig of ze het niet erg vindt en dat als de dag ooit komt ze dat eerlijk moet zeggen.
Ik moet er niet aan denken steeds met een schuldgevoel te lopen omdat ik het stiekem moet doen. We zijn samen gelukkig zo. En daar mag iedereen van denken en vinden wat hij/zij wil. Maar voor ons werkt het zo prima.
Heerlijk toch, gewoon kunnen zeggen, schat ik ga wandelen en dan een knuffel en een kus krijgen en vertrekken zonder schuldgevoel. Ik prijs mezelf een Lucky en happy man