Ok - on topic. Ik was er gisteren en net op tijd om de (ietwat belachelijke) eyes wide shut ceremonie mee te maken. Ik wil daar iets over kwijt. 5 meiden op een veel te klein rond bed waar alle mannen omheen moeten staan en ze dan 15 minuten in draai (saai) houden voor ze een vinger mogen uitsteken (laat staan de elfde vinger) het is niet mijn lievelingsrecept. Na het "ten oorlog!" signaal gooien een 80 tal hongerige mannen zich op de vrouwen zoals de Israelieten in de wildernis op de kwartels na jaren op manna geleefd te hebben. Uw dienaar muisde er zich na enkele ogenblikken stilletjes vanonder en ging een drankje halen. Ik vond de opdringerigheid en boersheid op het event van gisteren kenmerkend en er echt ver over. Vlak na het startschot had ik nochtans een gelukstreffer. Een bijzonder hevige latina wenkte me om "doublé-doublé" met haar te doen. Echter in de zee van voeten, benen, armen, handen, hoofden en lijven kon ik geen stabiele positie innemen en floepte er na enkele seconden uit. Damn!
Een overjarige zelfs voor een olifant lompe grijsaard met een buik als een wijnvat dacht kloekgezwind en elegant mijn plaats in te nemen en gebruikte het wijnvat als strategisch wapen waardoor ik in het decor belandde.
Vanwege dit feit en mijn drang om zijn ballen vast te grijpen en ze los door zijn balzak te knijpen ging ik het hoger vermelde drankje halen.
Na het drankje kon ik toch hier en daar mijn slag thuishalen maar echt ter voldoening was het nooit. Steeds opdringerige venten die met hun stinkbek of okselgeur je performance kwamen verpesten.
Plots een verschrompeld lid voor je neus helpt ook al niet.
Ik hoorde een andere bezoeker zijn beklag doen tegen een gast die vruchteloos aan zijn garnaatje bleef rukken tussen de benen van de "doublé-doublé" latina in de hoop dat die door zijn geruk in een gamba zou transformeren. Vruchteloos en na een tijd ook afdruipend vanwege het gebrek aan succes bij de transformatie.
Ik had het wel een beetje gehad na een tijdje en ging er eentje roken. Een van de vaste klanten, ik ken ze al jaren dit koppel, ging met me aan de praat en mevrouw had graag eens haar nieuw zweepje op me getest. Ik ging akkoord en 5 minuten later zat ik onder de rode striemen op mijn achterwerk. Ik vond het eerder grappig dan dat ik er genot van had gehad. Om echt pijn te voelen had mevrouw niet genoeg kracht. Toen ze het zweepgerief aan een andere dame -wannabe meesteres- gaf om beter te doen bleek die toch ook minder hard te kunnen slaan dan onze pa die het destijds ook voor zijn plezier deed. Veel effectiever trouwens en het deed toen vreselijk veel pijn. Het duurde dagen voor de aanvankelijk rode en nadien het hele spectrum van de regenboog - striemen verdwenen waren. Overigens… het resultaat dat hij toen beoogde bereikte hij ook al niet.
Ik begaf me weer naar de binnenruimte waar de hongerige weerwolven nog steeds latinas en ook minder sappig doorbakken vlees aan het verscheuren waren.
Voorwaar ik zag er aan de bar een klein engeltje zitten. Ik aarzelde want 2 van de oudste wolven van de roedel waren reeds op
"toeslaan afstand" genaderd en hun oogjes blonken als was de prooi reeds gedood. Ik herkende mijnheer de Medoc-olifant in één van de hen en nam mijn weerwraak. Ik ging bij hun staan en de Medoc-olifant herkende me. Ik negeerde hem als was hij de olifant in de kamer. Ook toen hij me er opmerkzaam op maakte dat hij eerst was.
"Watte ?!!?" ???
Ik sprak het grappig gebrilde elfje aan met de woorden: "Hey, alles goed?" Ze knikte en ik zag de verademing in haar donkere kraaloogjes als was ik de Rode Ridder die haar kwam weghalen bij dit slinks geboefte. "Ga je hier blijven zitten op het krukje bij deze 2 impotente geilaards of ga je met mij mee naar het kamertje dat we kunnen afsluiten?" Instant wipte ze van het krukje om tussen de grijze geilaards door voor mij te belanden.
"Laat me even mijn cola opdrinken" zei ze. Natuurlijk, zo kon ik zelfgenoegzaam een verachtende blik naar die 2 idioten gooien.
Het viel me op dat de andere vent best wel een toffe peer was en om helemaal de stoom uit de Medoc-Olifant te laten komen vroeg ik aan haar of de andere eventueel met ons mee op de kamer kon? Het kon. En daar gingen we. De Medoc-Olifant achter ons. Bij het binnengaan van de kamer zorgde ik dat eerst de grijsaard binnen was en dan het elfje en dan ik en kwakte daarna de deur dicht zodat de olifant net niet zijn slurf verpletterde.
Mijnheer de grijsaard kon niet zo veel meer met zijn instrument maar was blij met een positie als toeschouwer. Elfje en ik hadden de tijd van ons leven. 2 uur hebben we plezier gemaakt. Eerst in het kamertje en daarna in de kooi toen de grijsaard weg wou en zij een andere locatie koos. De kooi dus. Eens in de kooi befte ik haar tot tevredenheid en orgasme. Meermaals. Johnny liet me echter in de steek. 2 redenen. Ik kon niet meer na het gymnastenwerk in het kamertje maar ook venten die weer veel te pushy waren en ondanks de vele gebaren, aanwijzingen en haar verbod om haar aan te raken het toch niet konden laten om de door haar gestelde regels te overtreden. Toen er eentje zei: "Hij bakt er niks van", fluisterde ze in mijn oor dat hij waarschijnlijk niet op de hoogte was van de gebeurtenissen in het aparte kamertje.
Ik kreeg een glimlach van oor tot oor. We prutsten nog wat aan mekaar toen plots de lichten aangingen. We douchten samen en gingen voor een laatste drankje naar de bar waar we niks meer kregen. Ik drukte mijn ongenoegen uit en kreeg als een wafel op mijn gezicht dat Nina het order gegeven had. Dus ik naar haar. Wervelwind Nina nam ons daarop bij de arm liep in snelstapritme naar de toog en verzocht de barvrouw ons nog iets te geven. "een wijntje en een cola". We kregen het nu meteen. Elfje plakte intussen aan me als waren we met secondenlijm aan mekaar bevestigt. We wisselden nummers uit in de kelder en ik was de straat nog niet uit of ik kreeg mijn eerste bericht al. Uit de berichten later op de avond en ook deze morgen mag blijken dat dit heetgebakken wezentje nog lange tijd door mij verwend zal worden.
Eat this Dumbo.
Al bij al gewoon wat onzekerheid, iedereen is ooit een eerste keer ergens binnen gestapt he