Sinds ik afscheid heb genomen van mijn favoriete DVP omdat het te intens werd, ben ik alleen maar nog meer dames gaan bezoeken. En daar zitten perfecte dates bij waar ik vaker langs wil komen. En toch… ik krijg haar maar niet uit mijn kop. Ik heb de drang om haar toch op te gaan zoeken maar ik doe het nog niet. Geen idee hoe lang ik dit ga volhouden, maar ooit ga ik er weer op bezoek (tegen beter weten in dus) misschien over een jaar, of als ik nog eens 20 kg ben afgevallen, of als ik nog 20 verschillende dames heb bezocht. Ze zit diep bij mij. Juist nu ik haar niet meer zie is het gevoel sterker geworden. Ik dacht dat ik wel met bij voeten op de grond stond, maar ik zweef als ik aan haar denk. Ik zou serieus willen dat ik niet meer aan haar denk.