Dat zijn er best wel wat, maar laat ik de allerbelangrijkste voor mij er uit lichten: Fleur van Huize Sandra in Breda.
Zonder andere dames te kort te doen was zij voor mij de allerleukste ooit. Het was niet eens vanwege de seks. Je zou zelfs kunnen zeggen dat dat bij andere dames beter is. Knappe verschijning, maar het was vooral hoe haar persoonlijkheid met me klikte waardoor ik stiekem nogal om haar als persoon ben gaan geven. Ze was voor mij in alles datgene wat ik leuk vind in een vrouw. Ik zeg altijd dat ik geen type heb, maar zij deed me aan die overtuiging twijfelen.
En toen opeens, na een vakantie van haar, was ze verdwenen. Ik denk dat ze nog één of twee keer in de week erna is geweest, maar ik kon toen niet. Keihard, zonder aankondiging of zonder dat ik door had dat ze andere plannen had, poef, weg. Nou weet ik ook wel dat ik niet alles vooraf hoef te weten of kan weten, maar dit kwam echt als een mokkerslag aan bij me. Ik ben weken bedroeft geweest en als ik terugdenk raak ik nog een beetje van slag.
Dus als ik één iemand zou mogen kiezen die ik heel graag terug wil zien, dan is het Fleur van Huize Sandra. Helemaal niet om er weer mee tussen de lakens te duiken, echt niet. Gewoon een kopje thee ergens drinken en even te weten komen of het goed met haar gaat. Dat niet weten en het niet goed afscheid hebben kunnen nemen doet gek genoeg behoorlijk pijn en die pijn zit er nog steeds, hoewel het gelukkig ook al wel een stuk gesleten is.
Ja, ik vind mezelf ook raar daarin, maar er zijn nou eenmaal personen waar ik wat meer mee begaan ben dan andere.