Ik had het in de onbetaalde liefde waarschijnlijk te goed getroffen. Het was in één keer raak en heb zo'n beetje mijn hele leven een monogaam leven geleid, zonder dat ik daarover hoefde te klagen. Voordeel aan onbetaalde liefde is ook dat je heerlijk verliefd kunt zijn en vrij bent. Nadeel is dat dat zo sluimerend langzaam kan veranderen dat je niet merkt dat je gevangen zit, omdat je nooit iets anders hebt gewild. Het voelde vrij, maar dat was het helemaal niet. Dat je op een dag moet vaststellen dat je het niet meer voelt maar wel allemaal verantwoordelijkheden hebt, anderen alleen maar pijn doet en hun leven ontwricht als je voor jezelf kiest.
En nu heb ik intussen 3 dates met verschillende dvp's achter de rug en 2 hotel dates met twee geheime liefdes (dit is van de laatste 5 of 6 jaar en zijn maar een paar momenten, dus stel je er niet teveel van voor). Die geheime liefdes waren beide onvergetelijke ervaringen waarbij ik eindelijk andere smaken dan vanille mocht uitproberen. Terwijl de dvp's, tja, ik denk dat de kans dat het werkt gewoon erg klein is omdat ik ze nog niet heb kunnen leren kennen. Ik heb er behoefte aan dat ik weet met wie ik het doe. Die eerste met Kate was wel een mooie ervaring, maar toen was ik te nerveus om er zelf iets van te bakken. Daarna alleen maar betaalde teleurstellingen gehad. Weet hun namen ook niet meer. Dan voelde ik geen wederzijdse behoefte om intiem te worden en dan wil ik het ook niet. De laatste was gisteren, al was die onbetaald, omdat ik voor niets naar haar toe gereisd was en opeens de communicatie ophield.
Maar nu ik zo mijn levensloopje beschouw is het eigenlijk best grappig. Dat ik zoveel geluk in de liefde heb gehad en totaal onhandig ben in het kiezen van een prostituee. Terwijl de gedachte is dat betaalde liefde vals spelen is en veel te gemakkelijk. Of misschien heb ik juist geluk dat ik de juiste niet gevonden heb en nog niet verslaafd ben aan betaalde liefde. Ik kan nu nog stoppen.
Ik heb wel gelezen hier dat er hele goede ervaringen met dvp's kunnen zijn en ook een gevoel van gelijkwaardigheid. In dat geval zou het voor mij ook werken. Ik heb heel veel aan één ervaring waar ik jaren lang met een glimlach op mijn gezicht aan terug kan denken en dan voelen van: ja, zij bestaat, ze is lief, ben blij dat ze er is. Meer heb ik niet nodig. Zo'n ervaring is Kate in de ogen kijken toen in Dordrecht. Prachtig moment was dat. En momenten met de geheime liefdes...bondage, een trio, het zonlicht door het raampje van die zolderverdieping in Warschau dat door haar witte truitje met gaten erin zo'n mooi schaduwpatroon op haar huid gaf...zulke ontzettend mooie beelden bestaan er in mijn hoofd.
Een dvp die je ziet als de zoveelste die even afgewerkt moet worden, alsof ze kapster is die nog 2 klanten te gaan heeft en even snel je haar in model brengt en daar zelf niets meer bij voelt dan "zo, die is klaar, opgerot, op naar de volgende", dat werkt voor mij dus helemaal niet en ik begrijp ook niet dat er kennelijk toch zoveel mannen zijn die daar wel voor willen betalen om even van hun driften verlost te zijn. Dan voel ik me zo slecht na afloop. Ik zie dvp echt als een professioneel vak waar je talent voor moet hebben. Net als elk ander beroep, zoals kapster, juf op een school, ... dat heb je of dat heb je niet en daar bedoel ik mee: passie en liefde voor je vak, het aanvoelen, de sfeer neer zetten. En ik had er tot dusver maar 1 ontmoet die het echt heeft, maar die is gestopt.
Tot dusver voor mij dus bijna alleen nog maar nadelen aan dvp bezoek. Als voordeel is te noemen dat ik er wel van heb geleerd hoe de wereld in elkaar steekt. Wat er niet komt kijken bij het beroep van dvp en dat dat denk alleen maar leuk kan zijn als zij er niet financieel van afhankelijk is en gewoon een paar klanten per week voldoende vindt naast haar baan als weet ik wat, die de belangrijkste bron van inkomsten is. Fulltime dvp, ik vraag het me af of dat echt leuk is en romantisch en opwindend en dergelijke kan blijven voor haar. Of je moet zo goed zijn dat je tarief een flink eind opgeschroefd kan. Dan zit je alleen met verwaande rijke patsers. Geen idee of dat de leukste mannen nou zijn om je werk mee te doen