Op 8 maart jl. vond een hoorzitting plaats waarin rechter Nathan jurylid 50 van de jury in het Maxwell-proces, Scotty David, ondervraagde over het invullen van de vragenlijst die de geschiktheid van de te kiezen juryleden moet vaststellen. N.a.v.
interviews in diverse kranten met David waren twijfels gerezen over zijn antwoorden op vragen m.b.t. seksueel misbruik. Hij kon zich deze niet herinneren toen een interviewster van de Daily Mail hem hiernaar vroeg, maar verzekerde haar wel dat hij alles eerlijk had ingevuld. N.a.v. moties van de verdediging en het OM had Nathan uiteindelijk besloten dat een hoorzitting noodzakelijk was om vast te stellen of door het handelen van dit jurylid Maxwell een eerlijk proces was onthouden. Dan zou het proces over moeten.
Scotty
De door hem
ingevulde vragenlijst bleek niet op één punt niet te kloppen, maar op drie. De eerste onjuistheid was zijn ontkennende antwoord op vraag 25 die moet nagaan of het jurylid, zijn familieleden of goede vrienden ooit het slachtoffer van een misdrijf zijn geweest.
Vraag 48 test of het jurylid of een familielid ooit het slachtoffer is geweest van een seksueel misdrijf. Scotty David had hier "Nee" aangekruist terwijl hij als slachtoffer van misbruik natuurlijk "Ja" had moeten aankruisen.
Vraag 49 vraagt ernaar of het jurylid of een familielid ooit formeel of informeel van een seksueel misdrijf is beschuldigd. Ook zijn ontkenning hiervan was in strijd met de waarheid omdat Scotty David op 9 à 10-jarige leeftijd door zijn stiefbroer en diens vriendje was misbruikt; hij had zelf dus een familielid beschuldigd. Deze zaak werd overigens geseponeerd nadat het misdrijf enige jaren later door de moeder was aangegeven.
Door de drie verkeerde antwoorden op het verkeerde been gezet konden de verdediging, het OM en de rechter tijdens de Voir Dire – dit is een mondelinge ondervraging n.a.v. de ingevulde vragenlijst – Scotty op 16-11-2021 niet
adequaat ondervragen. Deze viel dus veel oppervlakkiger uit dan gewenst was geweest; dit is dan ook het fundamentele bezwaar van de verdediging.
In het interview met de Daily Mail had hij verklaard dat hij door haast-en-spoed deze drie vragen verkeerd had ingevuld hetgeen hij weet aan het lange wachten op een instructievideo en de rommeligheid in de ruimte waar diverse aspirant-juryleden bezig waren en verpakkingen met invulformulieren werden opengescheurd. Aangenomen dat dit zou kloppen dan had hij m.i. ook al van ongeschiktheid beticht kunnen worden, o.a. wegens missen van cruciale informatie en het niet opvolgen van de instructies. Opgeroepen worden voor een jurydienst is een serieuze zaak, de vragenlijst is van ernstige inleiding voorzien waarin het aspirant-jurylid op het hart wordt gedrukt dat hij bij invullen onder ede staat en aan het einde op pagina 27 staat dat opzettelijk verkeerd invullen als meineed bestraft kan worden. Zo'n lijst ga je niet als een enquête over een internetaankoop invullen.
Tijdens de recente hoorzitting moest hij erkennen dat hij waarschijnlijk een uur bezig was geweest. Alle overige 47 vragen waren correct beantwoord hetgeen ook minder haast doet vermoeden. Uitgerekend de drie vragen die aspecten van seksueel misbruik voor verdere ondervraging moeten blootleggen dus verkeerd beantwoord; deze zijn door hun karakter indringend en het zouden het geheugen moeten triggeren. Niet echt geloofwaardiger werd zijn verklaring met de aanvulling tijdens de hoorzitting dat hij zich niet meer als slachtoffer zag en het gebeuren achter zich had gelaten.
Extra redenen voor de verdediging om dit jurylid te wraken:
- de overeenkomsten tussen zijn eigen misbruikverleden en dat (veronderstelde) van de vier vrouwen dit tijdens het proces tegen Maxwell getuigden: herhaaldelijk gepleegd door een bekende als dader en pas jaren na dato gemeld.
- de identificatie met de slachtoffers zou hem ertoe verleid hebben zijn misbruikverleden in het juryoverleg in te zetten i.p.v. zich tot het tijdens de zittingen gepresenteerde bewijsmateriaal te beperken.
- Op 8 maart bekende hij aan de rechter dat hij met weinigen over het ondergane misbruik had gesproken. Door dit direct wel aan meerdere media te vertellen zou aantonen dat de getuigenis van de vier vrouwen iets bij hem had losgemaakt en dat hij daardoor te weinig afstand had gevoeld. Uitspraken in de media dat de schuldigverklaring van Maxwell een vonnis was "voor alle slachtoffers" en tijdens de hoorzitting dat "als zij dapper genoeg zijn om tijdens het proces hun verhaal te vertellen, dan kan ik dat ook" zouden zijn gebrek aan objectiviteit bevestigen. De redenen voor zijn geslotenheid tot het proces en zijn openheid bij de media die hij tegenover de rechter noemde doen gekunsteld aan: hij had niet verwacht dat het zoveel aandacht zou krijgen.
In zijn laatste schrijven over de geschiktheid van dit jurylid liet het federale OM weten dat het erkent dat hij zich meermalen vergist heeft, maar dat hij dit onopzettelijk deed, andere (aspirant-)juryleden ook een misbruikverleden hadden wat hun niet ongeschikt had gemaakt en Jurylid 50 net als dezen tijdens de hoorzitting aannemelijk had kunnen maken dat hij objectief kon oordelen. Voor het OM was op 8 maart dus alsnog besproken wat in november vorig jaar had moeten gebeuren. Omdat Scotty David aanvankelijk zich op zijn zwijgrecht wilde beroepen, werd hij in ruil voor immuniteit door de aanklager gedwongen van dit recht af te zien hetgeen onder speciale omstandigheden mogelijk is. Daarmee kwam hij dus goed weg.
Ondanks de
steun van de Amerikaanse Orde van Strafrecht Advocaten (THE NATIONAL ASSOCIATION OF CRIMINAL DEFENSE LAWYERS) en de vrije sterke argumenten voor een nieuw proces is het maar de vraag of Maxwell haar zin krijgt; in het algemeen gebeurt dit vanwege een min of meer ongeschikt jurylid niet zo gemakkelijk en rechter Allison Nathan heeft tot nu bijna altijd in haar nadeel beslist. Als ze pas in hoger beroep wordt vrijgesproken kan een nieuw proces ook langer vastzitten betekenen. In ieder geval is een nieuw proces in het belang van haar advocaten.