Mijn complimenten voor zowel de officier als de rechter want de eis en de straf zijn vooralsnog de laagste die ik ooit in een zaak als deze
voorbij heb zien komen. Vaak is bij dezelfde mate van schuld meerdere maanden geëist en mannen met een voorbeeldfunctie zijn zelfs soms tot meerdere maanden veroordeeld. Dat is later in hoger beroep wel -m.i. terecht - teruggedraaid. Het is een draak van een wetsartikel omdat het een misdrijf betreft dat je onbewust kan plegen, maar waarvoor je desondanks veroordeeld wordt.
Het enige wat bewezen hoeft te worden: dat je het gedaan hebt. Zelfs als vervolging tegen de uitgesproken wil van de bijna meerderjarige tiener is dendert de justitiële trein gewoon door. In Duitsland bestaat dit wetsartikel ook, zelfs met een hoger strafmaximum, maar daar moet opzet wel bewezen worden. Veroordelingen hiervoor komen daar dan ook zelfs in absolute aantallen veel minder vaak voor.
De Nederlands wetgever is voor dit
wetsartikel in de VS aan het shoppen geweest. Het tekent de gebetenheid van de Nederlandse wetgever, politie, justitie en rechterlijke macht op klant en prostituee. Een kwart eeuw hoofdzakelijk de VVD op Justitie en Veiligheid met een onderbreking voor het CDA, dat krijg je ervan, dus lekker scoren met de zondebok.
Je ziet steeds vaker dat de relatief lage schadevergoedingen in Nederland al tot misdrijven kunnen verleiden. Hier is het afpersing; dit had dit prinsesje waarschijnlijk nagelaten als ze alleen vergoede psychotherapie had kunnen krijgen. Ondanks haar minderjarigheid had ze aangepakt moeten worden. Het etiket kwetsbaarheid wordt vaak op deze minderjarigen geplakt, meestal onterecht, vind ik. Vaak is het juist voorlijkheid die je in alle beroepen ziet. Omdat ouders meestal op afstand staan en minvermogend zijn ze ook eerder van zelf verdienen afhankelijk dan de prinsjes en prinsesjes uit betere en rijkere milieus. Hier is duidelijke sprake van de verkeerde voorlijkheid die dus ook in herhaling is gevallen, ook nog in vereniging met anderen. Tendentieus van de rechter - helaas zie je dat vaker - om van "een kind" te spreken terwijl het om een bijna meerderjarige gaat die al anderhalf jaar seksueel zelfbeschikkingsrecht heeft. Aan de andere kant is het niet mede veroordelen tot een schadeloosstelling eigenlijk een erkenning ervan dat noch de rechter noch de officier eigenlijk echt in het slachtofferschap van dit prinsesje gelooft.
Mijn advies aan de zogenaamde daders of , beter, slachtoffers: glashard ontkennen dat er (betaalde) seks heeft plaatsgevonden als men redelijkerwijs kan aannemen dat daarvan geen bewijs te vinden is. Dan is het gewoon uw woord tegen het hare, en dat is onvoldoende voor een veroordeling. Betaling ontkennen maar seks wel toegeven heeft eerdere lotgenoten niet voor een veroordeling kunnen behouden, dus trap niet in die val.
Ik kon het vonnis niet op rechtspraak.nl vinden, helaas omdat daarin toch nog het nodige te vinden is dat de krant niet haalt.