Ik ben nogal honkvast. Als ik een goede ervaring had bij een van de dames in de Poelie of de Doubie, dan ging ik er graag naar terug. Soms had je pech en was ze er niet meer en dan moest ik op zoek naar een andere! Maakte m'n keus en wachte dan tot er een klant naar binnen ging en (wat belangrijker was) hoe hij weer naar buiten kwam: met een tevreden gezicht, hoe lang was hij binnen geweest en hoe er afscheid genomen werd. Stond iemand met een boos gezicht binnen tien minuten weer buiten dan was het oppassen geblazen. Meestal vermoedde ik dan, dat het geen best bezoek was geweest. Op naar de volgende..... Kwam een klant met een tevreden gezicht naar buiten, ook al was hij nog geen kwartier binnen geweest en werd er hartelijk afscheid van elkaar genomen dan zat het meestal wel goed. Ook ik kwam wel eens heel snel klaar en had toch een goede wip gemaakt. Soms ben ik wel eens vreselijk afgeknapt op een vrouw, waar ik eigenlijk naar binnen wilde, puur omdat haar stem me niet beviel......... Zo kon het ook gaan.
Aan welke vrouwen heb ik een goede herinnering, ook al is het inmiddels vele jaren geleden: Beatrice in de Poelie in het poortje aan de linkerzijde (vanaf de Parallelweg) eerste raam rechts. Franssprekende vrouw die ik maar een keer heb bezocht rond 1995. We hadden een goede klik en waren direct op elkaar ingespeeld. Na afloop nog wat nagekletst (in het Frans ) en ik had de indruk dat zij blij was in haar eigen taal te kunnen praten. Daarna gingen we zomaar aan een tweede ronde beginnen (en zonder extra kosten)...... Een andere goede herinnering in de Poelie was bij Jennifer (Dom.Rep), die zat ook aan de linkerkant op nummer 20 of 26. Hoe vaak ik daar geweest ben weet ik niet meer....vaak in ieder geval en altijd tevreden naar huis tot de laatste keer in 1998??? Ze had haar dag niet, of weet ik wat er aan de hand was? Nors en weinig spraakzaam. Ben wel klaargekomen, maar was eigenlijk blij dat ik weer buiten stond. Heb haar nooit meer gezien. Een andere vlam was in de Doubie: Stella. Daar was niets te gek. Als je naar de kamer liep de trap op, dan voelde ze al in je kruis en dat ging door in de kamer bij het uitkleden, dan zat ze al met haar hand in je broek om je verder op te geilen. Vaak bezocht en nooit verkeerd. Gouden tijden, zou het nog altijd zo zijn?? Moet toch weer eens een keer gaan wandelen in Den Haag. Zal wel de laatste keer worden, denk ik. Den Haag wordt ver weg, net zo ver als vroeger, maar die reis vanuit het oosten, waar ik nu al vele jaren woon, per auto of trein daar heb ik eigenlijk niet zo'n zin meer in. Leeftijd gaat een woordje meespelen.......potentie gaat nog. Duisburg of Oberhausen is voor mij dichter bij en ook daar over het algemeen een goed aanbod, maar niet die sfeer! Veel vrouwen die voor mij te jong zijn (of ik te oud), missen de ervaring of willen snel veel verdienen?
Zal nog vaak terugdenken aan de vele wandelingen door de Haagse rosse buurten. Heb er van genoten en de herinneringen, die kan niemand me afnemen!
