Ik stel jullie nooit teleur hè.Is inderdaad weer veel te lezen geworden
Gelukkig betalen ze me hier ook per woord.
Bekijk de onderstaande video om te zien hoe je onze site als een web app op je startscherm installeert.
Opmerking: this_feature_currently_requires_accessing_site_using_safari
Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!
RegistrerenIk stel jullie nooit teleur hè.Is inderdaad weer veel te lezen geworden
Het is je pensioen plan?Ik stel jullie nooit teleur hè.
Gelukkig betalen ze me hier ook per woord.
Toch zou dat een beter scenario zijn dan dat zij bij jou thuis is en je haar de deur moet wijzen.Het is niet ondenkbaar dat ik naar haar toe ga en dat zij dan mee terug komt.
Mijn enige twijfel is dat je daar in een heel andere omgeving bent en dat we bv ruzie zouden krijgen en dat je het dan daar uit maakt en dan alsnog in je eentje terug moet naar huis.
In geval van ruzie daar zou het heel klote zijn. Ik daar heen, mot, in je eentje terug moeten reizen, geld voor haar vlucht hierheen kwijt zijn, alle emotie, het daar niet weer ok kunnen krijgen en zij die gewoon tabee zegt terwijl ik vervolgens nog die hele reis in tranen moet ondernemen.
Sorry Knightrider, ik wil je zeker niet de maat nemen, waarom? Ik heb alleen twijfels over het waarheidsgehalte en dat komt omdat ik gaandeweg het verhaal wat kleine tegenstrijdigheden bemerk, ook waar het gaat om familie, vrienden, kennissen enz.. Ik zal er niet meer over zeuren! En het klopt inderdaad dat je van mij 0 recensies aantreft. In een eerder commentaar heb ik al aangegeven dat ik slechts met een paar goede vriendinnen wandel en dat we geen behoefte hebben onze "belevenissen" te delen. Die afspraak kan toch ook bij een fijne vriendschap horen!Klopt, maar de kans dat ik de sfeer doe omslaan is aanzienlijk kleiner dan dat zij dat doet.
Erg knap en lief, maar wispelturig en licht ontvlambaar. Ik ben meer van het uitpratenomdat het vaak de volgende dag of zelfs een uur later alweer ok is.
Bij haar zie ik wel dat ze dan in 1x met niets of niemand te maken wil hebben en dan een dag later weer terug wil komen.
Dat kan wel als je 20 km van elkaar woont, maar bij 5.000 of 10.000 km is het toch wat moeilijker.
Heb ik precies zo al een keer meegemaakt.
Klinkt heftiger dan het is trouwens, want 90% was erg leuk samen, maar mede door dit temperament heb ik wel zoiets van: Liever dat iemand dan zegt ik ga weg en dan 1.5 dag moet reizen en bij thuiskomst weer terug wil, dan dat ik dat dan moet doen.
Mijn eerste insteek is poeslief, maar ik ben wel realistisch genoeg om vooraf zo'n inschatting te proberen te maken.
Ik snap je gedachte hoor, ben eigenlijk helemaal niet zo op mezelf gericht, maar ik weet door 1 eerder gevalletje waarom ik dit zo zei.
En als zij opeens weg gaat ben ik daar emotioneler over en als zij direct weer terug wil maak ik me meer zorgen over de reis. Zij is veel impulsiever wat dat betreft.
Ik denk dat zo'n reis terug maken in je eentje met een slecht gevoel inderdaad voor beide niet leuk is, maar ik zal daar ook nooit op aan sturen en als zij zelf iets wil is ze harder dan ik wat dat betreft, maar kan ze ook weer sneller omslaan en positief worden, terwijl ik iets heb van 'dat is toch niet nodig' en het daarna, als ze er toch in volhardt, dan niet zo snel vergeet. Zoiets.
Andere cultuur, denkwijze etc.
Maar dit klinkt allemaal veel negatiever dan het is. 1 gevalletje en op basis daarvan ben ik, zeker als ik naar haar toe ga, iets gereserveerder, that's all.
Ze wil wel dat ik kom en dat ze me haar land kan laten zien. Maar ze wil me nog niet voorstellen aan allerlei familie en vrienden in haar geboortedorp.
Dus ik vroeg me af waarom, maar heb me er bij neer gelegd dat ik dat evt later wel merk.
Alleen hier kan ook, maar het weer is daar wel een stuk lekkerder dan hier en ik ben benieuwd hoe goed we gaan aan de andere kant van de wereld en ze staat er op zich wel open voor, dus ik denk: Daar wat reizen en dan hier wat verblijven.
Mocht het allemaal snel gebeuren en al in december zo zijn (januari kan ook), dan vraag ik me wel af wat ze dan tegen haar familie zegt als ze met kerst hier is.
Als jij als vrouw/meisje alleen met kerst in een onbekend land aan de andere kant van de wereld verblijft lijkt het me logisch dat je familie wel iets aan je vraagt.... maar goed, we gaan het merken.
Zelf 0 recensies op de teller en dan mij de maat meten.
Dat ik te lange analyses schrijf mag iedereen altijd zeggen, maar ik heb echt geen enkele reden om de boel hier bij elkaar te verzinnen. Waarom zou ik?
Iemand vroeg er naar en ik antwoordde. Lees het of lees het niet.
Helemaal mee eens.
Alleen is het voor mij wel een tikje verwarrend dat ik niet weet wat haar verhaal naar familie en vrienden was wat ze hier dan wel ging doen toen ze hier voor het eerst heen ging.
Sommige werelddelen praten graag om de feiten heen valt me op.
Maar op zich is het inderdaad fijner om gewoon vast te houden aan het bedachte scenario ipv echt te zeggen hoe we elkaar hebben leren kennen.
Zo'n verhaal hebben we overigens al verzonnen. Alleen hier in Nederland zeg je iets makkelijker: Ze was hier gewoon op vakantie en ik ontmoette haar in het cafe/op een terras etc.
Ik had eigenlijk maar 1 iemand die doorvroeg. En toen moest ik ook razendsnel nadenken.
Die zei: Dan komt ze dus uit de rijke klasse daar, want anders kon ze die reis nooit betalen.
En zo goed ken ik al die landen niet en ik weet dat ze niet uit de rijkere klasse komt, dus ik moest toen snel een verhaallijn bedenken die enigszins kon kloppen. Maar gelukkig was die neef al snel tevreden met mijn antwoord.
Maar daar zullen we wellicht toch met een ander verhaal moeten komen en moet ik eerst maar eens vragen wat zij eigenlijk als reden heeft gegeven aan iedereen waarom ze hier überhaupt heen ging.
Ik denk dat mensen het wel vermoeden, maar dat de cultuur zo in elkaar steekt dat je het niet uitspreekt, of evt alleen tegen een enkele zeer goede vriendin.
Zij is hier ook makkelijker over. Ze is mensen geen tekst en uitleg schuldig zegt ze gewoon. En dat klopt ook.
Maar als ik 3x naar Iran zou gaan zouden mijn ouders, die neef, wat vrienden, wat collega's toch doorvragen.
'3x Iran, hoezo dan joh?'
En ook ik kan dan zeggen: Mooi land, veel culturele bezienswaardigheden....'
Maar 3x in 1 jaar blijft toch opvallend en ik denk dat niemand mijn verhaal dan zou geloven. Maar goed, zij bepaalt haar eigen variant, zolang ik maar weet hoe ik meepraat.
En in principe is dat 1 vraag, daarna denken mensen gewoon: Leuk koppel.
Zo ging het ook als onbekenden er naar vroegen, op ons eerste reisje samen.