Ik snap je hoor, het is half aux sérieux en half ietwat provocerend bedoeld.Mijn partner is mijn partner, niet mijn werk. Met mijn partner deel ik alles, net zoals iedereen die een normale, liefdevolle relatie heeft.
Tijdens mijn werk toon ik belangstelling, ben aardig en lief, doe meer dan wat men van mij verwacht en thats it.
Hoe leg je in godsnaam uit dat cliënten geen 2e keuze zijn Daar heb je toch geen relatie mee?
Een 2e keuze ben je niet als men ook met andere dames afspreekt, je bent pas 2e keuze als men je als 2e 'aanwijst' omdat de 1e toch geen goede keuze bleek. En dat is voor mij gelijk vriespunt motivatie. Natuurlijk zal ik wel mijn best doen, omdat de salon dat v mij verwacht.. maar meer dan mijn best zal het niet zijn.
Daarom hou ik niet van voorstelronden, dan ga je puur op uiterlijk af en kan ik weer ontevreden gasten oplossen Waarom denk je dat ik nog steeds in de salon ben, terwijl er zoveel mooie meiden komen en gaan? Omdat er nog nooit klachten zijn geweest over mij
Nog de beste wensen!
Maar deels snap ik niet waarom het erg is om 2e keus te zijn als het een klant betreft, want hij zal ook niet (altijd) jouw eerste keus zijn zeg maar.
Als wij daar relatief makkelijk over heen kunnen stappen waarom jullie dan niet.
Het blijft toch raar dat best veel dames én een partner hebben én de nummer 1 voor klanten willen zijn.
Hoe meer ik nadenk over dit wereldje, hoe minder ik er van snap haha.
Kan me wel goed voorstellen dat een voorstelronde heel annoying kan zijn.
Kijken dames ook extra geïnteresseerd of juist helemaal niet geïnteresseerd dan als de man ze wel of niet aanstaat?
Denk dat het me te persoonlijk is zo'n confrontatie en ik daarom privé huizen juist een beetje ontwijk.
Laatst bewerkt: