Er is geen proces geweest en er zal ook geen proces komen; bewijs is niet getoond en niet getest, en dat betekent dat het nu niet 'overweldigend' kan zijn. Mensen die in de schuld van Jeremy geloven doen dat op basis van de media. Media in het algemeen en in het bijzonder die in de VS dikken beschuldigingen aan en nemen beschuldigingen zonder bewijs over omdat het goed verkoopt, en ontlastende informatie wordt om dezelfde reden weggelaten. Alleen geld telt en met laster komt men weg omdat het door vele (media) bedreven wordt.
Als een lezer slim en volhardend genoeg is om een keer een procesverslag volledig door te lezen en eventueel ook het hele dossier, als dat voorhanden is, dan ziet men hoe de media er een potje van maken. Als lezers niet verder komen dan de media, dan is dat voor de beïnvloedbaren de absolute waarheid; zij hebben geen proces nodig want dat hebben de media al gedaan: trial by media, noemen ze dat in de VS. En de goedgelovigen worden boos als je twijfelt aan de schuld van Barbertje.
Met de rijkdom en de macht van een pornoster zal het wel meevallen in die zin dat hij niet straffeloos met een misdrijf kan wegkomen. Het idee al dat iemand die zich beroepshalve suf pleegt te neuken en dus makkelijk aan z'n gerief komt, ook nog de fut en de criminele energie zal hebben om aan te randen en te verkrachten, en pas op z'n 67e als zedendelinquent in beeld komt! Het klinkt een beetje als het beschuldigen van een culinaire journaliste van eetpiraterij in de McDonald terwijl ze gratis in een drie-sterren-restaurant kan eten.
Ik denk dat het relevant is dat een Amerikaanse letselschadeadvocaat voor 40% in de schadeloosstelling deelt hetgeen betekent dat hij een belang heeft bij een schuldigverklaring van de verdachte.
Discussiëren heeft soms wellicht zin, maar respectvol meningen uitwisselen en testen is meestal interessanter. #MeToo op deze wijze is typisch Amerikaans: foute media, foute aanklagers (politieke, want verkiesbare functie) en foute getuigen. Aanklagers in Europa zijn gewoon ambtenaren en daarvoor moeten we dankbaar zijn en getuigen worden hier niet met een schadeloosstelling omgekocht, daarom zie je hier zaken als die van Epstein, Weinstein, Cosby en Jeremy niet. Allen naar mijn diepste overtuiging na lezing van dossiers en procesverslagen (m.b.t. de eerst drie genoemden) edele, succesvolle mannen die geen van allen ooit een vrouw op criminele wijze geschaad hebben, maar slechts het beste deden wat een man kan doen: achter zijn pik aan lopen. Helaas liep in hun geval de jongeheer de afgrond in.
Een aardige introductie in wat #MeToo werkelijk is, nl. een moderne heksenjacht (of groter als geheel van heksenjachten: witchcraze) is
de podcast van twee Ierse journalisten. Hierin worden grote fragmenten uit het New Yorkse Weinstein-proces uit 2020 door acteurs als een soort hoorspel nagespeeld en vervolgens door de journalisten becommentarieerd. Zeer leerzaam en het beste wat ik over #MeToo ben tegengekomen.
Ook het
boek van advocaat en voormalig hoogleraar Dershowitz Guilt by Accusation is de moeite waard ondanks het feit dat hij teveel op het zuiveren van zijn eigen naam gericht is en te weinig oog heeft voor anderen die in hetzelfde schuitje zitten.
: 
