Terug in Tana nog 2 dagen in hetzelfde hotel verbleven, waarvan 1 in het gezelschap van eerder genoemde Kimmy. Echt een hele leuke meid. Petanque gespeeld. Niet meer uit gegaan. Daarna door Nigeriaanse reus naar vliegveld gebracht.
Ik ben in het totaal 25 dagen in Madagaskar geweest. Daarvan heb ik 5 of 6 dagen zonder vrouwelijk gezelschap moeten stellen. Geheel vrijwillig overigens.
Die meiden waren beschikbaar, maar niet echt professioneel. Ze waren ook een stuk ouder dan de bardames die vaak erg jong zijn. Al deze ontmoetingen waren leuk en lekker. Ik had sterk idee dat de dames het nuttige met het aangename combineerden. Ik betaalde ze tussen 40 en 60.000 Ariarty (Tientje), Dat lijkt op uitbuiting, maar een tientje is niet zo beroerd in een land waar het minimumloon 40 euro is. Ik heb in het totaal ruim 2000 euro uitgegeven voor die 25 dagen, waarbij 5 dagen hotel in Tana gratis waren. Naar verhouding behoorlijk veel uitgegeven aan accommodatie en eten. Dat is een beetje paradoxaal, Thailand en Bali bv. zijn lang niet zo arm als Madagaskar, maar je kan daar goedkoper lokaal eten en reizen. In Mada kan dat nauwelijks. Veiligheid (inclusief voedsel veiligheid) kost geld.
Ik zou Madagaskar niet direct aanraden als wandelbestemming. Ik heb daar een prima tijd gehad, maar was vrijwel de hele tijd op remote control door derden. Van het vliegveld gehaald. Rechtstreeks naar hotel. Daar genoten van in house entertainment, Ticket en hotelreservering Nosy Bay door Franse vriend geregeld, enz, enz.
Dat is niet echt mijn gewoonte, maar deze keer liet ik mij dat gewillig aanleunen.
Ik heb alleen Tana en Nosy Be bezocht. Madagaskar is een gigantisch groot eiland. De wegen zijn slecht en onveilig. Ze hebben er cyclonen, sprinkhanen plagen, droogte, corrupte en incompetente politici, nare ziektes en ga zo maar door. Mensen leven op 2 dollar per dag. Geen paradijs. Toch ga ik misschien nog wel eens terug. Madagaskar is misschien wel de "Last Frontier". De laatste plek waar nog avontuur mogelijk is. Romantische onzin natuurlijk, maar toch...
Ik ben in het totaal 25 dagen in Madagaskar geweest. Daarvan heb ik 5 of 6 dagen zonder vrouwelijk gezelschap moeten stellen. Geheel vrijwillig overigens.
Die meiden waren beschikbaar, maar niet echt professioneel. Ze waren ook een stuk ouder dan de bardames die vaak erg jong zijn. Al deze ontmoetingen waren leuk en lekker. Ik had sterk idee dat de dames het nuttige met het aangename combineerden. Ik betaalde ze tussen 40 en 60.000 Ariarty (Tientje), Dat lijkt op uitbuiting, maar een tientje is niet zo beroerd in een land waar het minimumloon 40 euro is. Ik heb in het totaal ruim 2000 euro uitgegeven voor die 25 dagen, waarbij 5 dagen hotel in Tana gratis waren. Naar verhouding behoorlijk veel uitgegeven aan accommodatie en eten. Dat is een beetje paradoxaal, Thailand en Bali bv. zijn lang niet zo arm als Madagaskar, maar je kan daar goedkoper lokaal eten en reizen. In Mada kan dat nauwelijks. Veiligheid (inclusief voedsel veiligheid) kost geld.
Ik zou Madagaskar niet direct aanraden als wandelbestemming. Ik heb daar een prima tijd gehad, maar was vrijwel de hele tijd op remote control door derden. Van het vliegveld gehaald. Rechtstreeks naar hotel. Daar genoten van in house entertainment, Ticket en hotelreservering Nosy Bay door Franse vriend geregeld, enz, enz.
Dat is niet echt mijn gewoonte, maar deze keer liet ik mij dat gewillig aanleunen.
Ik heb alleen Tana en Nosy Be bezocht. Madagaskar is een gigantisch groot eiland. De wegen zijn slecht en onveilig. Ze hebben er cyclonen, sprinkhanen plagen, droogte, corrupte en incompetente politici, nare ziektes en ga zo maar door. Mensen leven op 2 dollar per dag. Geen paradijs. Toch ga ik misschien nog wel eens terug. Madagaskar is misschien wel de "Last Frontier". De laatste plek waar nog avontuur mogelijk is. Romantische onzin natuurlijk, maar toch...