Dus volgens de politie, die pornofilms "bestudeert" (ik geloof dat ik ook bij de politie ga werken) zit er in 90% van de porno geweld en verkrachting. Daar zou ik toch vraagtekens bij zetten, want hoe maak je dan het onderscheid tussen vrouwen die wel van ruige seks houden en ruime grenzen hanteren, hoe kun je nou werkelijk zien of de seks vrijwillig is? Daarom ben ik er een voorstander van om een voor- en na-interview met de actrice erbij te voegen. Misschien moet je dat ook maar verplicht stellen als je zulk soort content gaat maken waar seksueel geweld een rol in speelt.
Want ik hou er wel van als het intens en kinky wordt, maar dan wil ik ook graag dat ik ergens aan kan zien dat zij het ook wil en zulke avonturen ook opzoekt. Bij Kink! filmpjes was dat altijd gebruikelijk. Die James Deen, die echt een goede acteur is, maar ook over de schreef ging behind the scenes, hebben ze er netjes uitgekickt (vervolgens begon ie gewoon voor zichzelf en stapelden de #metoo klachten zich weer verder op).
Schandalig ook hoe slecht er naar porno actrices geluisterd wordt als zulke dingen gebeuren. Dat zo'n James Deen daarmee wegkomt. Die man hoort gewoon achter de tralies met zijn ontwapenende jongensachtige knappe gezicht, maar is intussen een verkrachter.
Assylum doet dat ook goed, zo'n voor- en nagesprek. Die man weet ook wat ie doet, heel professioneel.
Bij Facial Abuse vind ik de mannen op de set wel onprofessioneel en laag. Die interviewen ook maar vooral met het doel om de vrouwen zo diep mogelijk te vernederen. Sommigen hebben al een laag zelfbeeld en dan probeert die regisseur zo'n meisje nog verder in de stront te trappen door haar uiterlijk helemaal af te kraken, te wijzen op sporen van zelfverminking, of ze wel goed bij haar hoofd is dat ze naar de set is gekomen, dat soort dingen. Ik vraag me bijna af of zo'n vrouw dan niet de neiging krijgt om na de opname ergens van een brug af te willen springen. Er zijn ook uitzonderingen, sommige vrouwen komen zelfs terug. Maar het meeste kan ik eigenlijk niet aanzien. Van mij mogen die lui de tent sluiten, want zelfs door er naar te kijken word ik er al depressief van en heb ik spijt er naar gekeken te hebben.
Maar zo zit ik inelkaar, de nieuwsgierigheid wint het steeds, ookal weet ik dat ik het niet moet doen. Zo heb ik ook vanalles gelezen over middeleeuwse martelmethoden of hoe de Romeinen dat deden. Soms ook films gezien, zoals the girl next door, waarvan ik nu nog spijt heb dat ik er naar gekeken heb. De 120 dagen van Sodom gelezen van Marquis de Sade, echt veel walgelijker dan dat wordt het niet. Toch kan ik mijn ogen om één of andere reden niet van het lelijkste in de mens afwenden. Zeker door een boek te lezen, maar ook door naar zo'n verkrachting te kijken: je wordt er als observeerder een beetje medeschuldig aan. Het voelt niet goed. Tenminste, mij achtervolgt het dan.