- Intiem
- Pijpen
- Gesproken taal
- Frans
- Roker
- Nee
- Algehele Hygiëne
- Onvoldoende
- Origine
- Oost-Europees
- Leeftijd
- 25-30
- Haarkleur
- Donkerblond
- Cupmaat
- A
- Lengte
- 1.50 m - 1.60 m
- Lichaamsbouw
- Slank
- Duur van bezoek
- 20 minuten
- Totale kosten (in euro)
- 80
- Algemene beoordeling
Vorige week op een namiddag nog even in de Fifth binnengesprongen. Tot mijn grote verbazing zat het daar vol dames, een tiental toch wel. Maar helaas niet veel wat mij onmiddellijk zou overtuigen om eens mee te kameren. Maar toen ik aanstalte maakte om te vertrekken geraak ik aan de praat met een kleine blonde Roemeense. Haar lange naam klonk ook roemeens, maar ik kon er geen twee letters van onthouden. Ik heb op het franstalig forum gaan zoeken of ik daar haar naam niet zou kunnen vinden, maar tevergeefs. Zij had een gezichtje dat wat weg heeft van Jodie Foster. Ze was de enige van al die dames die mij wat aandacht schonk, en dat vond ik wel een hele verademing tussen al die dames die naar hun smartphone staren of een onderonsje babbelen zonder enige blijk te willen sexen.
Ik heb het niet voor blondines, maar in een zotte bui besloot ik om toch naar boven te gaan. Het tarief was 50, en 30 voor de kamer zonder douche. Een totaal van 80 Euro dus, met ander woorden tweemaal de prijs van een neuksessie in de Aerschotstraat. Ik hoop dan ook om twee maal zo lang en tweemaal zo passievol van bil te gaan dan in de doodbloedende Aerschotstraat.
Eenmaal in de kamer en de 50 Euro betaald, wist ik reeds na een minuutje wat voor vlees ik in de kuip had. Ze gooide zonder enige vorm van verleiding haar kleren uit, en wat overbleef was niet echt wat ik had gehoopt. Ze had een typisch blekerige huid die -ik had het kunnen weten- hoorde bij een blondine. Ik zag ook een roos poesje, ook niet echt mijn ding. En haar tietjes, dat was pas echt een ontnuchtering. Het was niet meer dan een A-cup, wat zij met enig extra opvulsel verborgen had gehouden onder haar trui. Op bed beland ontdek ik nog steeds geen steken van -al dan niet speelse- sensualiteit. Zij deed wel haar best met het pijpwerk, en wist ook mijn tepels goed te verwennen. Maar veel zin om haar tussen de beentjes te nemen was er nog steeds niet. Ik begon er dan toch maar aan omdat ik ervoor betaald had. Maar dan kwam de dooddoener: toen mijn artillerie even uit het grotje kwam begon het daar verschrikkelijk te stinken, zeg maar rotte visgeur
. Ik probeer dan nog te redden wat er te redden valt: terwijl zij mij nog steeds met een neutrale blik aanstaarde probeerde ik mijzelf met de hand tot een finale te loodsen. De lezer begrijpt dat in een walm van visgeur zelfs dit een een onmogelijk opgave is. Einde verhaal dus.
Ik heb het niet voor blondines, maar in een zotte bui besloot ik om toch naar boven te gaan. Het tarief was 50, en 30 voor de kamer zonder douche. Een totaal van 80 Euro dus, met ander woorden tweemaal de prijs van een neuksessie in de Aerschotstraat. Ik hoop dan ook om twee maal zo lang en tweemaal zo passievol van bil te gaan dan in de doodbloedende Aerschotstraat.
Eenmaal in de kamer en de 50 Euro betaald, wist ik reeds na een minuutje wat voor vlees ik in de kuip had. Ze gooide zonder enige vorm van verleiding haar kleren uit, en wat overbleef was niet echt wat ik had gehoopt. Ze had een typisch blekerige huid die -ik had het kunnen weten- hoorde bij een blondine. Ik zag ook een roos poesje, ook niet echt mijn ding. En haar tietjes, dat was pas echt een ontnuchtering. Het was niet meer dan een A-cup, wat zij met enig extra opvulsel verborgen had gehouden onder haar trui. Op bed beland ontdek ik nog steeds geen steken van -al dan niet speelse- sensualiteit. Zij deed wel haar best met het pijpwerk, en wist ook mijn tepels goed te verwennen. Maar veel zin om haar tussen de beentjes te nemen was er nog steeds niet. Ik begon er dan toch maar aan omdat ik ervoor betaald had. Maar dan kwam de dooddoener: toen mijn artillerie even uit het grotje kwam begon het daar verschrikkelijk te stinken, zeg maar rotte visgeur
. Ik probeer dan nog te redden wat er te redden valt: terwijl zij mij nog steeds met een neutrale blik aanstaarde probeerde ik mijzelf met de hand tot een finale te loodsen. De lezer begrijpt dat in een walm van visgeur zelfs dit een een onmogelijk opgave is. Einde verhaal dus.