Marco, bij mij heeft het lang geduurd, met dan nog een foute vriendin in deze wereld, is het altijd feest, en dan vriendin vertrekt, ... ooit kom je jezelf tegen. Is bij mij ook gebeurd, en een gerante had het door, maar je denkt dit is de laatste keer, dan ga ik iets zeggen, ... . Vandaag lukt het wel, ... . Ach Eveline, stel je niet aan, ... , 1 uurtje of 2 uurtjes, 101 dingen zeg je tegen jezelf. Toen de gerante mij aansprak omdat ze het zag, brak ik, zij was ook dvp geweest, met haar samengewerkt, ze zei je moet hiermee stoppen, je maakt jezelf kapot, kijk wat er met jouw gebeurd elke 2 weken. Ik dacht dat niemand het zag ... . En geloof me, dan stoppen met zulke mensen, opnieuw zo'n hoofdstuk van veel moed, maar toen kon ik bij de gerante terecht, ze wist er van. Ik walgde, 1u voor de date, al van mijzelf, en 3u na de date. Geschenken en geld, deden er niet meer toe. Maar in het leven groei je als persoon, toen ik pas begon in deze wereld, wist ik niet dat je grenzen mocht hebben, zo maken de pooiers jouw wel duidelijk. Tot je even in de wereld zit en ziet hoe echte bardames, korte metten maken met die pooiers. Tja zij hebben nooit een gewone job gedaan, en hun carrière was vaak kort met veel drama. Dus de Eveline die ik in het eerste jaar was, ben ik na zoveel jaren niet meer. Maar de klanten die Eveline van het eerste jaar kenden, tja dat gaat botsen als je beseft, hallo, ik ben een mens. Zo heb ik afstand moeten nemen van verschillende klanten, en ik droeg ze inderdaad altijd op handen omdat ze steeds terugkwamen met meer, maar ook meer vroegen psychologisch, maar ik veranderde, omdat ik ook van bar veranderde waar er meer werd gezegd, jij beslist, ... , het is jouw lijf. De klanten volgden mij, omdat ik goed voor hun was, maar nogmaals ik groeide en dan komen er situaties waar ik begon te walgen, de gerante, ik was ook altijd goed voor haar, en eerst heb ik ontkend, maar 2 weken later heb ik bekend. Dat ik het niet meer aankon. Had nog een heel stuk hierachter geschreven. Maar gezien ik nog maar pas op dit forum ben ... . Ik vertel al veel over mezelf, weet ook niet hoe dit hier onthaald wordt.
Ik had voor deze wereld, een job te maken met beauty, modellen, bv's enz, ... Frankrijk, Duitsland, Nederland. Ikzelf paste daar niet in, maar blijkbaar deed ik mijn job goed en ik verdiende heel goed voor mijn jonge leeftijd. Het bedrijf, kreeg volop concurrentie, en 1 jaar voor het failliet ging, vertrok ik naar deze wereld. Ik kreeg rust, mentaal. Sinds corona, zit ik deels terug in een wereld waar ik met mensen werk en hun lichamen zie. En ook nu er zijn soms mensen, eerste indruk goed, 3 min. gesprek, hele team is het eens ... . Ik heb heren gehad van 90 die ik de trap op moest duwen, gebit uit, op bed helpen, maar toch, blijft deze persoon mij bij, de reden, zijn respect, vriendelijkheid, dankbaarheid. Een andere man 84 psychiater, schoenen van Prada, zo dankbaar, ik heb zijn lijf nooit in detail bekeken, ik hielp hem met aankleden en uitkleden, hij was netjes, proper, zo lief en respectvol, wat ik wil zeggen, uiterlijk ligt verder dan wat je ziet. Maar dan heb ik een filles-de-papa gehad, die zei, ja sorry dat ik zaterdag en zondag 8u per dag kan sporten en jij niet? Euhm? Welke boodschap heb ik hieraan? Ik kan enkel zeggen, kus jouw handjes zolang je vader er is. Ik heb ook hele, echt hele dikke mensen gehad, niemand wou ze doen, en ik dacht, ik ga het proberen, 2 keren, tja douchen een probleem, kousen aandoen probleem, ... . In de buikplooi stinken, ondanks washandje, ... . Dus heren nogmaals, uiterlijk, ligt verder dan wat jullie zien.