Eerder omgekeerd. Ik ben opgegroeid in een omgeving met alleen maar vrouwen.

Thuis een vader die altijd aan het werk was, alle kinderen in de buurt van mijn leeftijd meisjes.

Later op school me nooit op mijn gemak gevoeld bij het typische stoere jongens gedrag.

Daar trok ik me terug, of had ik meer contact met meiden op een vriendschappelijke manier.

Op het werk ook veel contact met vrouwelijke collega's, ook weer vriendschappelijk.

Ik voel me simpelweg enorm op mijn gemak tussen vrouwen en beland altijd in de friend zone.

Het is ook risicomijdend gedrag, maar ik voel ook werkelijk geen liefde in de romantische zin.

Of misschien wel, maar herken ik het niet bij mezelf. Ben heel graag bij sommigen, maar uh...