Worden jullie wel eens erg gelukkig als je je wandel historie overdenkt?
Soms klaag ik over het aanbod of de stijgende prijzen, maar over het algemeen ben ik toch erg blij met deze hobby.
Heb nu in 5 jaar tijd 90 dames bezocht, wandel 3x per maand en maak de laatste 2 jaar weinig echte misstappen omdat ik me goed inlees en profielen aardig op waarheid weet in te schatten.
In geval van twijfel nooit gaan vind ik, anders is het puur wandelen om de verslaving te voeden en dat kost gaandeweg veel te veel geld en stompt je af.
Maar als je de lat hoog legt kun je echt iets opbouwen waar je met plezier aan terug denkt.
Heb ook wel gewone relaties zo nu en dan, maar mijn wandelaars-cv had ik nooit weten klaar te spelen zonder betaalde sex.
Zelf midden veertig nu, 90 dames dus, allen tussen de 21 en 35 jaar oud, 75% Oost-Europees, waarvan driekwart van de bezoekjes boven de zeven scoorde en een derde zelfs met mijn twee ideale doelgroepen was: razendknappe jonge slanke dames met grote natuurlijke borsten of spannend ogende petite dames.
Het is pay sex, maar soms zit ik met wat maten in de kroeg die of al heel lang met een tamelijk onaantrekkelijke vriendin zijn, of naar eigen zeggen zeer matige sex hebben en dan denk ik wel eens: Jullie moesten eens weten.....
Geen idee of een enkele van hun hetzelfde doet, maar voor het eerst in mijn leven, was namelijk nooit zo'n rondneuker, heb ik toch het gevoel dat ik qua aantallen en looks van de dames nagenoeg al mijn vrienden ver voorbij ben.
Wel ben ik er huiverig voor als je een dame te leuk gaat vinden. Dat gebeurde me 4 keer. Tsja, vind je het gek?
In alle vier de gevallen gingen ze er op in om naast het werk wat af te spreken, dus blijkbaar klopt mijn intuïtie in dat soort gevallen wel, maar dan ga je je toch afvragen: Wat wil ik hier mee en loop je je al snel vast in hun complexe levens.
1 dame kapte het contact enigszins af, met 2 spreek ik zo nu en dan af zonder dat er echte progressie in zit (maar misschien hoeft dat ook niet echt?) en eentje zie ik komende week voor het eerst voor een etentje.
Dat is overigens nooit op voorhand mijn doel. Ik ben zelfs van mening dat veel wandelaars te veel geloven in de echtheid van de ervaringen, maar als ik een dame echt erg leuk vind ga ik toch op zoek naar een soort uitbreiding.
Ben me er van bewust dat zij er misschien op in gaat om me als vaste klant te houden, maar ben echt verrast dat mijn aanbod allevier de keren, soms snel, soms pas na een jaar, geaccepteerd werd.
Bij 2 andere vaste dames weet ik trouwens dat ik daar niet over hoef te beginnen, maar ook in die gevallen word ik erg blij als ik me bedenk met wat voor waanzinnige babes ik tegen een kleine betaling sex mag hebben.
Soms klaag ik over het aanbod of de stijgende prijzen, maar over het algemeen ben ik toch erg blij met deze hobby.
Heb nu in 5 jaar tijd 90 dames bezocht, wandel 3x per maand en maak de laatste 2 jaar weinig echte misstappen omdat ik me goed inlees en profielen aardig op waarheid weet in te schatten.
In geval van twijfel nooit gaan vind ik, anders is het puur wandelen om de verslaving te voeden en dat kost gaandeweg veel te veel geld en stompt je af.
Maar als je de lat hoog legt kun je echt iets opbouwen waar je met plezier aan terug denkt.
Heb ook wel gewone relaties zo nu en dan, maar mijn wandelaars-cv had ik nooit weten klaar te spelen zonder betaalde sex.
Zelf midden veertig nu, 90 dames dus, allen tussen de 21 en 35 jaar oud, 75% Oost-Europees, waarvan driekwart van de bezoekjes boven de zeven scoorde en een derde zelfs met mijn twee ideale doelgroepen was: razendknappe jonge slanke dames met grote natuurlijke borsten of spannend ogende petite dames.
Het is pay sex, maar soms zit ik met wat maten in de kroeg die of al heel lang met een tamelijk onaantrekkelijke vriendin zijn, of naar eigen zeggen zeer matige sex hebben en dan denk ik wel eens: Jullie moesten eens weten.....
Geen idee of een enkele van hun hetzelfde doet, maar voor het eerst in mijn leven, was namelijk nooit zo'n rondneuker, heb ik toch het gevoel dat ik qua aantallen en looks van de dames nagenoeg al mijn vrienden ver voorbij ben.
Wel ben ik er huiverig voor als je een dame te leuk gaat vinden. Dat gebeurde me 4 keer. Tsja, vind je het gek?
In alle vier de gevallen gingen ze er op in om naast het werk wat af te spreken, dus blijkbaar klopt mijn intuïtie in dat soort gevallen wel, maar dan ga je je toch afvragen: Wat wil ik hier mee en loop je je al snel vast in hun complexe levens.
1 dame kapte het contact enigszins af, met 2 spreek ik zo nu en dan af zonder dat er echte progressie in zit (maar misschien hoeft dat ook niet echt?) en eentje zie ik komende week voor het eerst voor een etentje.
Dat is overigens nooit op voorhand mijn doel. Ik ben zelfs van mening dat veel wandelaars te veel geloven in de echtheid van de ervaringen, maar als ik een dame echt erg leuk vind ga ik toch op zoek naar een soort uitbreiding.
Ben me er van bewust dat zij er misschien op in gaat om me als vaste klant te houden, maar ben echt verrast dat mijn aanbod allevier de keren, soms snel, soms pas na een jaar, geaccepteerd werd.
Bij 2 andere vaste dames weet ik trouwens dat ik daar niet over hoef te beginnen, maar ook in die gevallen word ik erg blij als ik me bedenk met wat voor waanzinnige babes ik tegen een kleine betaling sex mag hebben.
Laatst bewerkt: