JETLAG
Op de 23e van de 6e met het minder mooie weer besloten een club te bezoeken zonder tuin, aangezien er toch weinig van zon of zwembad gebruikt zou worden.
En aangezien miss ijsbeer weer terug was van vakantie was de keuze snel gemaakt. Acapulco Gold heeft een goeie prijs zetting en vind ik wel een relaxte club.
Iets na openingstijd aan het hekje gerammeld en mocht na het aftikken van 3 tientjes m'n berenvel meenemen.
Eenmaal opgefrist mezelf voorzien van een glaasje prik en een broodje ei. Simpel, maar prima te kanen.
De rest van de dag kwam de kok nog met een lekker soepje en warme maaltijden voor de middag en de avond.
Daarna lekker sauna rondje gemaakt. Tot m'n verbazing liet het verlegen zonnetje zich af en toe een zien tussen de wolken door. Dus gauw met wat drinken het dakterras op.
Kwa dames waren er die dag tussen de 25 a 30, maar starten wat laat pas op. In de ochtend waren er maar 6 dames te spotten en dat was anders als de vorige keren. Maar uiteindelijk kwam het dus wel goed. Helemaal omdat de verhouding mannen lager bleef.
1 Dame bleef de hele tijd naar me lonken. Op een gegeven ogenblik wenkte ze me naar zich toe. Zegt ze me te kennen van eerder. Sterker nog, we zouden op de kamer zijn geweest. Dementholbear had geen idee wie ze was, tot ze met wat details op kwam zetten en er een lichtje ging branden. Jeetje, het was rond Pasen vorig jaar, maar die DVP lijken wel een olifanten geheugen te hebben. Het blijkt Bella te zijn, die nu Suzie als artiestennaam heeft.
Ze wilde weer op herhaling. Maar ik had al een afspraakje met Miss ijsbeer. Bovendien had ik nog een meid gezien die kwa looks meer in m'n straatje past. Ook nog 2 chocomausen gespot, waarvan er 1 een aantrekkelijk figuur heeft. Dus ik had de boot afgehouden.
Bijna kwam het er nog van toen die andere mooie meid maar niet beschikbaar was. Stond op het punt voor Suzie een joker kaart te trekken, toen de jonge slanke brunette toch opdook. Sofia bleek ze te heten en na een korte kennismaking een kamertje opgezocht. Van beademing kwam het niet, maar ze was wel milieubewust. Het bleef helaas allemaal wat koeltjes, waardoor het op een redelijk kamertje bleef steken.
Opvallend was dat na het afrekenen en een presentje er later in de bar er nog een glimlachje naar me toe werd gegeven. Zou het de moeite waard zijn om te ontdekken of ze een volgende keer meer ontdooit...?
Gelukkig bleek miss ijsbeer Caro een degelijk zekerheidje te zijn. Gewoon altijd een nette goeie GOSC service meid. Ze was ook fraai gebruind wat ik erg aantrekkelijk vond.
Na nog wat wellness en voederbakrondjes besloten om voor vertrek even een dutje te doen in hun zoutstenen rustkamer. Had nog steeds wat last van de jetlag. Erg fijn vind ik dat om uitgerust de weg op te gaan.
Heb me weer prima vermaakt en als de kans zich voordoet wil ik tegen mijn normale doen in, wel eens kennismaken met die chocomaus...